Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • HİNDU

    bax hindli. [Şeyx Sənan günəşi göstərir:] Türk, hindu, ərəb, əcəm bilməz; Nuri hər yanda artar, əksilməz… H

    Tam oxu »
  • HİNDUŞKÁ

    is. [rus.] Qırqovul ailəsinə mənsub ətlik iri ev quşu; loş. Hinduşka əti. Hinduşka ferması. – Gülsəhər Müşgünazgilin qapısını döyəndə həyətdəki qazlar

    Tam oxu »
  • HİNLƏMƏ

    “Hinləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİNLƏMƏK

    f. Hinə salmaq. Göyərçinləri hinləmək. – [Oddamdı:] Atam, mən gedim, toyuq-cücəni hinləyim, yoxsa ara qarışar

    Tam oxu »
  • HİPÉRBOLA

    [yun.] riyaz. Səthin konusunu kəsən ikitərəfli, qeyri-qapalı əyri xətt

    Tam oxu »
  • HİPERBOLİ́K

    sif. [yun.] riyaz. Hiperbolaya aid. Hiperbolik kəsik

    Tam oxu »
  • HİPERBOLÓİD

    [yun.] riyaz. Hiperbolanın fırlanmasından hasil olan səth

    Tam oxu »
  • HİPERTONİ́K

    sif. [yun.] tib. Hipertoniyaya, qan təzyiqinin artmasına aid olan, onunla bağlı olan. □ Hipertonik xəstəlik – arteriya damarında qan təzyiqinin artmas

    Tam oxu »
  • HİPERTÓNİK

    [yun.] tib. Hipertoniya xəstəliyi olan, qan təzyiqi normadan yuxarı olan adam

    Tam oxu »
  • HİPERTONİ́YA

    [yun. hyper və tonus – gərginlik] tib. 1. Qan təzyiqinin artması. 2. Hipertonik xəstəlik, qan təzyiqinin artması

    Tam oxu »
  • HİPNOTİ́ZM

    [fr. əsli yun.] 1. Hipnoza xas olan halların məcmusu. 2. bax hipnoz 1-ci mənada. 3. Başqasına təsir etmək bacarığı

    Tam oxu »
  • HİPNÓZ

    [yun. hypnos – yuxu] 1. İnsanda və ali onurğalı heyvanlarda adətən sözlə, baxışla təlqin nəticəsində əmələ gələn yarımyuxululuq halı

    Tam oxu »
  • HİPNOZÇU

    is. Başqasını hipnoz halına gətirən adam; hipnozla müalicə edən həkim

    Tam oxu »
  • HİPNOZLAMA

    “Hipnozlamaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • HİPNOZLAMAQ

    f. Təlqin vasitəsilə hipnoz vəziyyətinə gətirmək, hipnoz etmək. Xəstəni hipnozlamaq. // məc. İradəsini əlindən almaq, sezdirmədən öz iradəsinə tabe et

    Tam oxu »
  • HİPOTENÚZ

    [yun.] riyaz. Düzbucaqlı üçbucağın düz bucaq qarşısındakı tərəfi

    Tam oxu »
  • HİPOTONİ́YA

    [yun.] tib. Qan təzyiqinin azalması, aşağı düşməsi; habelə toxumaların, orqanların tonusunun azalması

    Tam oxu »
  • HİRS

    is. [ər.] Qəzəb, hiddət, acıq, qeyz. İzzət qüssədən və Məhəmmədhəsən əmi hirsindən başladılar Əhməd kimi ağlamağa

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNDİRMƏ

    “Hirsləndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNDİRMƏK

    f. Qəzəbləndirmək, hiddətləndirmək; qəzəblənməsinə, hirslənməsinə səbəb olmaq; qeyzləndirmək

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNMƏ

    “Hirslənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİRSLƏNMƏK

    f. Hiddətlənmək, qəzəblənmək, qızışmaq, acığı tutmaq. Uşağa hirslənmək. Eşitdiyi sözdən hirslənmək. – [Şiraslan] Dadaş Lələşovu görüb hirsləndi, tez d

    Tam oxu »
  • HİRSLİ

    sif. 1. Hiddətli, acıqlı, qəzəbli, hirslənmiş. Hirsli kişi. – [Məşədi Qəzənfər:] Məşədi, sənin bu aşnaların nə hirsli adamlardır? Ü

    Tam oxu »
  • HİRSLİ-HİRSLİ

    zərf Hirsli halda, qəzəbliqəzəbli, hiddətlənərək, acıqlı-acıqlı; qəzəblə, hirslə, hiddətlə. Hirsli-hirsli danışmaq

    Tam oxu »
  • HİS

    is. 1. Yanan bir şeydən çıxan kəsif tüstü. Ocağın hisi. Tonqalın hisi. – Yel əsdikcə fənərin hisi artdı, işığın dairəsi getgedə kiçildi, zəiflənən alo

    Tam oxu »
  • HİS-PAS

    top. dan. His çirk, kir. Qazanın his-pasını yumaq. – Hisdən-pasdan qaralıb sifətini itirmiş … taxta bufet, kim bilir, neçə nəsli o dünyaya ötürmüşdü

    Tam oxu »
  • HİS-TOZ

    bax his-pas. His-toz basmış pəncərə. Şüşələrin his-tozunu təmizləmək. – Sentyabrda tökülən ilk payız yağışı … yayın his-tozunu yuyub aparır… M

    Tam oxu »
  • HİSXANA

    is. Balıq, ət və s. hisə verilən yer, sex və s

    Tam oxu »
  • HİSLƏMƏ

    1. is. Balığı, əti və s. saxlamaq üçün hisə verərək qurutma. Balıq emalında elektriklə hisləmə üsulu tətbiq edilməkdədir

    Tam oxu »
  • HİSLƏMƏK

    f. 1. His buraxmaq, his eləmək, az tüstüləmək. Pilətə hisləyir. Külün içində gözlər hisləyir. 2. Hisləmə üsulu ilə qurutmaq (bax hisləmə 1-ci mənada)

    Tam oxu »
  • HİSLƏNMƏ

    “Hislənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİSLƏNMƏK

    f. 1. Tüstülənmək, yaxşı yanmadığından his buraxmaq. Tonqal hislənir. Ocaq hislənirdi. – Əhməd şüşəsi hislənmiş (f

    Tam oxu »
  • HİSLİ

    sif. 1. His verən, yaxşı yanmayıb his eləyən; tüstülənən. Hisli təndir. – Dağ başı səsli qalar; Ocağı hisli (z

    Tam oxu »
  • HİSLİ-PASLI

    sif. dan. His-pas (his-toz) basmış, hisli; çirkli. Hislipaslı (hisli-tozlu) qapı. Hisli-paslı (hislitozlu) otaq

    Tam oxu »
  • HİSLİ-TOZLU

    sif. dan. His-pas (his-toz) basmış, hisli; çirkli. Hislipaslı (hisli-tozlu) qapı. Hisli-paslı (hislitozlu) otaq

    Tam oxu »
  • HİSS

    is. [ər.] 1. bax duyğu. [Rüstəm bəy Sofya xanıma:] Hiss təbiət zəkasının təzahürüdür, təbiət istədiyini hiss vasitəsilə görür

    Tam oxu »
  • HİSSƏ

    is. [ər.] 1. Tamın bölündüyü parçalardan hər biri; qisim. Binanın bir hissəsi. Çayın aşağı hissəsi. – Şirvan Şimali Azərbaycanın bir hissəsidir

    Tam oxu »
  • HİSSƏCİK

    is. Bir şeyin ən kiçik, cüzi hissəsi, parçası. Çox kiçik cisim, başqa sözlə, hissəcik anlayışı nisbi anlayışdır

    Tam oxu »
  • HİSSİ

    sif. [ər.] Hiss orqanları, duyğu, qavrama vasitəsilə əmələ gələn, törəyən, hisslə dərk olunan. Hissi qavrayış

    Tam oxu »
  • HİSSİYYAT

    is. [ər. “hiss” söz. cəmi] Hisslərlə, duyğularla bağlı hallar, hissi təəssürat; hisslər, duyğular. [Yaşlı kişi:] Gənclik hissiyyatım məni [qadına] tər

    Tam oxu »
  • HİSSİZ

    sif. 1. Hissetmə qabiliyyətindən məhrum, heç bir şey hiss etməyən, hissini, duyğusunu itirmiş; duyğusuz, bihuş

    Tam oxu »
  • HİSSİZLƏŞDİRİLMƏ

    “Hissizləşdirilmək” dən f.is. Dərinin (dişin) hissizləşdirilməsi

    Tam oxu »
  • HİSSİZLƏŞDİRİLMƏK

    məch. Hissiz hala gətirilmək; keyləşdirilmək

    Tam oxu »
  • HİSSİZLƏŞDİRMƏ

    “Hissizləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİSSİZLƏŞDİRMƏK

    f. Hissiz, duyğusuz hala gətirmək, keyləşdirmək, bihuş etmək. İynə vurub yaralı ayağı hissizləşdirmək

    Tam oxu »
  • HİSSİZLƏŞMƏ

    “Hissizləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • HİSSİZLƏŞMƏK

    f. Hissiz hala gəlmək, hissetmə qabiliyyətini itirmək, keyləşmək, bihuş olmaq

    Tam oxu »
  • HİSSİZLİK

    is. Hissin, duyğunun olmadığı hal, heç bir şey hiss etməmə; duyğusuzluq, keylik. [Mehriban] sonra qarşısında daş bir heykəl hissizliyilə hərəkətsiz du

    Tam oxu »
  • HİSTOLÓGİYA

    [yun. histos – toxuma və logos – elm] İnsan və çoxhüceyrəli heyvan hüceyrələrinin quruluşu haqqında elm

    Tam oxu »
  • HİSTOLOJİ́

    sif. [yun.] Histologiyaya aid olan, histologiya ilə əlaqədar olan. Histoloji tədqiqat

    Tam oxu »