bax lap. Ay balam, eybini qan; Bir həya eylə, utan! Yoxsa təkfir edərik! Lapca rüsva olasan?! M.Ə.Sabir
is. 1. Uzunboğaz ayaqqabı növü. Lapçının üzlüyü keçədən, altı göndən tikilirdi. 2. məh. Əsasən evdə geyilən yüngül ayaqqabı
zərf Gözlənilmədən, qəfildən, birdən. Lapdan işıq söndü. Lapdan qapı açıldı. – [Xavər Kərimxana:] …Bir dəfə diqqətlə lapdan ona bax! M
sif. Uzunqıçlı, uzunboğazlı toyuq və xoruz cinsi. [Qız] eyvanın küncündə ları xoruzun qanadından düşmüş uzun lələyi görüb sevincək götürdü
[yun. larunx] tib. Qırtlağın selikli qişasının iltihabı
[yun.] Təbabətin boğaz xəstəliklərindən bəhs edən bölməsi. Larinqologiya qırtlağın fiziologiyasını, patologiyasını, onun xəstəliklərinin müalicə və pr
[yun.] Qulaq, boğaz, burun xəstəlikləri mütəxəssisi olan həkim
[yun.] Boğazı müayinə etmək üçün uzun dəstəsi olan yastı güzgü şəklində tibb aləti
təql. 1. Toyuğu tutmaq istərkən çıxarılan səs. Las eləyib toyuğu tutmaq. 2. sif. məc. Bacarıqsız, əlindən iş gəlməyən
zərf Qat-qat, lay-lay, təbəqətəbəqə. Otu las-las yığmaq. Torpağı las-las tökmək
is. [ing.] Sualtı üzgüçülükdə istifadə edilən xüsusi rezin ayaqlıq
[yun.] Corabbağı, kəmər və s.-də işlədilən rezin elastik parça. // Sif. mənasında. Bu parçadan tikilmiş, hazırlanmış
[ing.] Əsasən astarlıq üçün işlədilən parıldayan pambıq parça
[fars.] bax leş. [Molla:] Əti çox istəyirəm, leyk pulu ondan çox; Nola, quzğun kimi ta müftə qonam laşə, ətə
sif. dan. 1. Çılpaq, lüt, paltarsız. Cənab xan əyləşib yatağında, lat-lüt; başında bir … papaq, ağlayır
sif. və zərf dan. Ədəbsiz, nalayiq, hərzə. Latayır danışmaq. Latayır demək. – [Həsən] kərbəlayını dinc qoymurdu, … min latayır sözlər ilə borcunu tələ
sif. və zərf Latın dilində. Latınca yazı
is. İtaliyada Lasiuma vilayətində məskunlaşmış qədim italyan tayfaları; romalılar. Latınların köhnə məskəni bugünkü İtaliya dövlətidir ki, Apennin yar
“Latınlaşdırmaq”dan f.is
f. 1. Latın mədəniyyətini və dilini tətbiq etmək, yaymaq. 2. Bir əlifbanı latın əlifbası əsasında qurmaq, düzəltmək, yaxud onunla əvəz etmək
“Latınlaşmaq”dan f.is
f. 1. Latın mədəniyyətini və dilini mənimsəmək, qəbul etmək. 2. Latın əlifbası əsasında qurulmaq, yaxud onunla əvəz edilmək (əlifba haqqında)
is. Latviyanın əsas əhalisini təşkil edən xalq və bu xalqa mənsub adam
sif. və zərf Latış dilində. Latışca yazmaq
[lat. latus – geniş və fundus – torpaq] İri, xüsusi torpaq mülkiyyəti
Latın dili, latın filologiyası mütəxəssisi
Latın dilindən alınmış söz və ya ifadə
is. [alm.] Mis və sinkin qızıl rəngli xəlitəsi
bax latış
[lat. laureatus – dəfnə yarpağı ilə mükafatlandırılmış] Elm, incəsənət, xalq təsərrüfatı və başqa sahələrdəki böyük xidmətlərinə görə xüsusi mükafata
is. Laureat olma, laureat adı alma. Laureatlıq nişanı. Rəssamın ən yaxşı əsəri laureatlığa təqdim edildi
sif. [ər.] Etinasız, saymaz, heç bir şeyə əhəmiyyət verməyən, laqeyd, sayğısız, qeydsiz, qayğısız. Laübalı adam
is. Etinasızlıq, saymazlıq, laqeydlik, qeydsizlik, qayğısızlıq. …İri gövdəli bir adam [Neməti] içəri dəvət etdi və sərxoşlara məxsus bir laübalılıq il
[ital.] 1. Vulkanın ağzından çıxan ərgin odlu kütlə. 2. məc. Böyük kütlə halında sürətlə hərəkət edən şey haqqında; izdiham
is. Nazik yayılmış xəmirdən bişirilən çörək növü: yuxa, yayma. Ağ lavaş. Lavaşları qatlamaq. – [Qovurmaçı] iç qovurmasını lavaşın üstünə çəkərək alıcı
is. məh. Atı nalladıqda ağzına, qulağına keçirilən burmac, tıxac
bax lavaşana. [Maral:] Vaxtında … lavaşana eləməsələr, [meyvəni] yığıbyığışdırmaq olmayacaq. Ə.Əbülhəsən
“Lavaşalamaq”dan f.is
f. məh. Atı nallarkən ağzına lavaşa vurmaq. Atı lavaşalamaq
is. Turş giləmeyvə mətindən hazırlanan, xörəyə qatılan turşu növü (adətən lavaş şəklində olur). Alça lavaşanası
is. Lavaşana üçün olan, lavaşanaya yarayan. Lavaşanalıq alça (zoğal)
is. köhn. Lavaş bişirib satmaqla məşğul olan adam. // Sif. mənasında. Lavaşçı dükanına çatanda Mirzə Qulam gülümsəyərək dedi: – Kabab ilə bürüştə lava
is. Lavaşçının işi, peşəsi. Lavaşçılıq etmək
bax palazqulaq 1-ci mənada
“Lavaşlamaq”dan f.is
f. Lavaşa bükmək, lavaşın içinə qoymaq. Halvanı çaldım, həmi lavaşladım; Bir neçə molla qarnını aşladım
is. Sintetik lif növü və ondan toxunmuş parça
is. Açılıb-örtülən şeyin (qapının, pəncərənin) tərəflərindən hər biri; tay. Qapının bir layını açmaq
1. is. Üfüqi vəziyyətdə bir-birinin üstündə yerləşən cismin sıralarından hər biri; qat. Torpaq layı. Gil layı
zərf Qat-qat, çin-çin, təbəqətəbəqə, laylar halında. Lay-lay yığılmaq. – [Arvad] …qutuya lay-lay yığılan əlçimləri cəhrənin yanına itələdi… Çəmənzəmin