1. “Yortmaq”dan f.is. 2. sif. Yort. [Tahir] …atını yortma yerişlə sürməyə başladı. M.Hüseyn
f. 1. Yort getmək, yerimək. Atlar tərpənib bir qədər yortdular. S.Rəhimov. 2. məc. Ümumiyyətlə, yerimək, qaçmaq, boş-boş gəzmək
sif. Yorğunluq əmələ gətirən, yoran; ağır. Yorucu iş. Yorucu yol. Yorucu iclas. // Üzücü, cansıxıcı, usandırıcı
“Yorulmaq”dan f.is
zərf Yorulmaq bilmədən, istirahət etmədən, dayanmadan, aram tapmadan, arası kəsilmədən. Yorulmadan işləmək
f. Çox işləmək, çalışmaq, hərəkət etmək və s. fəaliyyət nəticəsində yorğunluq hiss etmək, gücdən düşmək
sif. Yorulmaq bilməyən; yorulmayan. Yorulmaz tədqiqatçı. Yorulmaz adam
is. Yorulmaz adamın hal və keyfiyyəti
sif. şair. Zərif, incə, işvəli, işvəkar, nazənin. İpəklər içində xumarlandıqca; Yosma gözəllərə dastanlar deyin
is. Zəriflik, incəlik, işvəkarlıq; işvə, naz
sif. Bəstəboylu, kiçik, alçaq
is. bot. Kökü, gövdəsi, yarpağı olmayan və bununla da başqa su bitkilərindən fərqlənən sporalı su bitkisi, dənizdən çıxan otlar
“Yosunlamaq”dan f.is
f. Yosun bitmək, yosunu bağlamaq, yosunla örtülmək, yosun basmaq
sif. Üstünü yosun basmış, yosunla örtülmüş. Yosunlu gölməçə
sif. Yosuna oxşayan; tel-tel
dilç. “Yotlaşdırmaq”dan f.is
f. dilç. Yot (y) səsi ilə tələffüz etmək
is. dilç. Saitlərin qabağında (adətən sözün əvvəlində və ya saitlərin arasında) yot (y) samitinin gəlməsi
is. Taxta yonmaq üçün alət; rəndə, ikidəstəli rəndə
is. [ər.] köhn. Gün, gecə-gündüz, sutka
is. [ər.] köhn. 1. Hər gün üçün verilən xərc, haqq, maaş; gündəlik. Azərittifaqdan göndərilən təftiş komissiyası aylarla oturar, öz yovmiyyəsini alar,
is. bot. Mürəkkəbçiçəklilər fəsiləsindən kəskin qoxulu ot və yarımkol bitkisi. Yovşan arağı (distillə yolu ilə yovşandan çəkilmiş cövhər)
sif. Çoxlu yovşan bitmiş, yovşan bitən. Yovşanlı əkin. Yovşanlı yer. – [Tahir] pəncərənin qabağında durub boz və yovşanlı təpələrin ardında batan günə
is. Yovşan bitən yer. ◊ Yovşanlığa çıxmaq – bir işdə, danışıqda və s.-də adi, normal dərəcədən kənara çıxmaq, həddi aşmaq
“Yovşutmaq”dan f.is
f. Yumşaltmaq, dilə tutaraq özünə yaxınlaşdırmaq
bax yaxın. [Hacı Murad:] Sinni də mənə yovuqdur. S.S.Axundov
“Yovuqlaşdırılmaq” dan f.is
bax yaxınlaşdırılmaq
“Yovuqlaşdırmaq”dan f.is
bax yaxınlaşdırmaq
“Yovuqlaşmaq”dan f.is
bax yaxınlaşmaq
bax yaxınlıq
“Yovuşdurmaq”dan f.is
icb. Yaxınlaşdırmaq; yaxınlaşmağa, ünsiyyət bağlamağa məcbur etmək və ya vasitə olmaq. // Uyğunlaşdırmaq
“Yovuşdurulmaq”dan f.is
məch. Yaxınlaşdırılmaq; yaxınlıq, ünsiyyət yaradılmaq
f. Yaxınlaşmaq, ünsiyyət bağlamaq. …Gülgəz [atasına] az yovuşardı. Mir Cəlal. // Uyuşmaq, uyğunlaşmaq, özünü başqası ilə tay, bərabər tutmaq
sif. Yovuşmayan, heç kəslə qaynayıb-qarışmayan (adam). Yovuşmazın biridir
“Yozdurmaq”dan f.is
1. “Yozmaq”dan icb. Yuxusunu yozdurmaq. 2. f. Fikrini başqa şeyə cəlb etmək, azdırmaq, yayındırmaq
“Yozmaq”dan f.is
f. Özü istədiyi kimi məna vermək, izah etmək, şərh etmək. Cəhrənin qırılmasını pis yerə yozaraq, ürəyinə gətirmişdi ki, bəlkə də bu saat Tapdığın başı
“Yozulmaq”dan f.is
məch. İstənilən kimi məna verilmək, izah edilmək, şərh edilmək
is. 1. Üz, üz tərəf, ön tərəf. Oturubdurub yönü oyana; Durub-durub yeriməyin nədəndir? M.P.Vaqif. Gah yönümü çevirirəm Şirvana; Gah üz tutub Gürcüstan
is. 1. Qayda, nizam, səliqə. □ Yöndəmdən çıxmaq – eybəcərləşmək, çirkinləşmək, korlanmaq. Yöndəmə düşmək – qaydaya düşmək, səliqəyə düşmək, müəyyən şə