[ər.] сущ. бала, бэла (1. татугайвал, бедбахтвал, мусибат, сед; 2. гъам, гъусса, дерт, азаб, азият); bəla çəkdirmək бала чӀугваз тун (гун), зулум авун
Tam oxu »I. i. 1. misfortune; trouble; ~ya düşmək to get* into trouble, to have* a misfortune; ~dan qurtarmaq to avoid a misfortune / trouble; Bəla bəla gətirə
Tam oxu »BƏLA – XOŞBƏXTLİK Kiçik bir xəta böyük bəlalar törədir (M.İbrahimov); Əfsus ki, yazıq Nurəddin üçün bu xoşbəxtlik çox çəkmədi (S
Tam oxu »I сущ. 1. беда, бедствие, несчастье, напасть 2. наказание, зло, бич. Bəlanın kökü корень зла, istilik bu diyyarın bəlasıdır жара – бич этих краёв 3
Tam oxu »is. 1) malheur m ; détresse f ; désastre m, calamité f ; fléau m ; mal m ; plaie f ; ~ya düşmək attirer (s’) un malheur ; avoir du malheur ; ~dan qurt
Tam oxu »is. [ər.] 1. Uğursuzluq, bədbəxtlik, müsibət, fəlakət, afət. Ona bəla üz verdi. – Bu nə bəladır ki, … dağlar və daşlar da quraqlıqdan od tutub yanır
Tam oxu »1. бич, бедствие, несчастье, невзгода, беда, кара, напасть; 2. перен. бедовый, шустрый;
Tam oxu »