BEKARA

I
(Ağdam, Bərdə, Kəlbəcər, Şuşa)
yararsız, pis. – Ə:, bekara şeydi, onun nəynə pul verirsən (Ağdam); – Həsən bekara adamdı, ona qoşulma (Kəlbəcər)
II
(Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Şuşa)
bir az, bir qədər. – Bekara oyana otursaη mq: da yer olar (Ağdam); – Bir bekara qızdır ver yeəx’, bərk ajımışıx (Bərdə)
BEJƏ-BEJƏ
BEKDANƏ