(İmişli) şanapipik, hop-hop. – Bibbo bəzəkli quşdı, kəkilli quşdı
(Kürdəmir) bir az, bir dəfə (“qaynamaq” feli ilə işlənir) – Su bibığım qaynasın, düyünü tök
(Salyan) bax bibığım. – Ət bibırım qaynıyıb
(Gədəbəy) əmi və ya dayıarvadı
(Bakı) gül adı
(Bakı) bax bij. – Əncil ağacının bici çoxalıb
(Basarkeçər) pis. – Bu il taxılımız bicədi
(Bakı) nahaq yerə
bicəgi doğmağ: (Salyan) ilkinə doğmaq. – Tükəzban bicəgi doğdı
(Qax, Zaqatala) dördyaşar camış
(Zəngibasar) arif, çoxbilmiş. – Yaman bicələ arvatdı bu
(Şəki) hiyləgər. – Çox bicənəx’ gəlindi bizim gəlin
(Kürdəmir) payız şumu ◊ Bicəşum eləmək (Kürdəmir) – payız şumu etmək. – Taxılı biçəşum eliyib əkəndə mənsili az olur Bicə yerə (Bakı) – nahaq yerə
(İmişli, Kürdəmir, Zəngilan) bax bijəyində. – Sizin düyq:z bicəynə kələ:- lif (Zəngilan)
(Salyan) bir dəfə. – Ətin suyu bicilo qaynıyıb
(Şəki) hiyləgər. – Qulam lap bicovun biridi
I (Hamamlı) gödəkboylu, qısaboy. – Boyu balaca olan adama bicoy deyrix’ II (Hamamlı, Qazax) aravuran, sözgəzdirən, fitnəkar
bicoylux eləməx’: (Şəmkir) zadəgan evində uşaq ikən qulluq etmək. – Qara bəylikdə yeddi il bicoylux eliyif
(Kürdəmir) hiyləgər
(Bərdə, Şəki) əmi və ya dayıarvadı. – Biçəm bizə gəlif (Bərdə); – Biçəm hindi bizdədi (Şəki)
(Bakı) yonca. – Adə, get çöldən qoyunnarçun biçənə yığ
(Culfa) dərzi
(İmişli) biçin. – Qabağ bırda əkərə nə:zirdi, biçərə nə:zirdi
(Kürdəmir) bax bir çətən. – Biçətən uşağı var Həsənin
(Biləsuvar) bir az, bir qədər. – Biçıqqan su olsaydı içərdim
(İmişli) paltar biçilərkən artıq qalan xırda parçalar. – Paltar kəsərdilər, biçintini verərdilər qızzara, gəlin-gəlin oynamağa
(Cəlilabad) kəsmək. – Meşədə nə iri ağac varsa, hamsın biçiblər
(Şəki) bax bedana (2-ci məna). – Bidana üzümün varmı?
(Füzuli) keçmişdə məhsulun onda biri həcmində alınan vergi. – Ancax o xan da bırdan onnan bir bidək alırdı
(Yardımlı) aramsız, fasiləsiz. – Yağış bidinimə yağey
(Qax) xam yer, əkilməmiş sahə. – Bidiydən şum qayrılır
(Cəbrayıl) anası ölmüş quzu və ya buzov
I (Cəbrayıl, Meğri) birlikdə, bir yerdə. – Yavığa gə, biğir oturax (Cəbrayıl) II (Bakı) güc, qüvvə. – Hələ bil əlimün bigiri yoxdu ◊ Bigir verməg – kö
(Kürdəmir) 1. bir dəfə. – Bi:ğur məyi, bi:ğur oyu döyirdi 2. bu dəfə. – Bi:ğur sə:n nobatındı
(Ağdam, Bərdə, Gəncə, Şuşa) ağacın dibindən çıxan cavan zoğ. – Bijdəri kəsməsən, yaxşı yekəlməz (Ağdam); – Məmiş, tənəx’ bijdərinnən bir az yol, eşşəy
I (Gəncə) nadinc. – Yaman bijəltəx’ uşaxlardı, əllərinnən yoldan keşməy olmur II (Şuşa) kələkbaz, bic
(Şuşa) kələkbazlıq, biclik, hiyləgərlik. – Bijəltəx’lix’də hamını ötüf keşmisən
(Qazax) kələkbaz, hiyləgər. – Belə bijəndər adam olmaz
(Gəncə) kələkbazlıq, biclik, hiyləgərlik. – Bijəndərrix’də onun qavağına çıxan olmaz
(Mingəçevir) kələkbaz, hiyləgər
(Ağdam, Bərdə, Şuşa) bax bijəngə. – Bir bijəngənədi ki, o, gəl görəsən (Şuşa)
(Borçalı, Qazax) bax bijəltəx’ II. – Yaman bijərtdəx’ uşaxdı (Borçalı)
(Qazax) doğmaq vaxtı çatmamış, doğum yaşına çatmamış (heyvan). – Bu düyə bijəyində doğdu, hələ gələn il doğasıydı
(Daşkəsən, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Mingəçevir, Şəmkir, Tərtər, Ucar) bax bijəyində. – Bizim düyə keçən il bijəyinə doğuf (Daşkəsən); – Alağız inəx’
(İmişli, Tərtər) vaxtından əvvəl, faraş doğulmuş quzu və ya çəpiş. – Mənim bir bijvərim var (Tərtər)
(Kürdəmir, Salyan) armud növu adı. – Bizdərdə bildirçinbıdı armud çoxdu (Kürdəmir)
(Tərtər) bax bildirçinbıdı
I (Qax, Meğri) birgə, birlikdə. – Sənnən bilə cəhənnəmə gidər (Qax); – Bir mənzildə qalerdix’, bilə yeyif, bilə də gəzerdix’ (Meğri) II (Meğri) ovuc
(Borçalı) quş adı
(Ucar) irigiləli, qara rəngli üzüm növü