(Cəbrayıl)
əlbir olmaq, köməkləşmək. – Bəhəmləşdıx ikicəyimiz, qutardıx hamısın
Bəhəm olmağ (Bakı, Şəki) – əmələ gəlmək, baş vermək, meydana çıxmaq. – Qarnımda bilmirəm nə bəhəm olub ki, gecələr sə:rəcən yata bilmirəm (Bakı); – Bu xəsdəlıx məndə bəhəm olannan işdiyə bilmirəm; – Qavaxlar bi para adam başmağ giyərdi, so:ra çus, hindi qaluş bəhəm olufdu (Şəki)