CÜCƏRMƏK

f. Yetişmək, boy atmaq, torpaqdan çıxmaq, görünməyə başlamaq (bitki haqqında). Havalar qızdıqca çiyid cücərirdi.
– Yerdə göy otlar cücərdi; Geniş tarlalar göyərirdi. M.Dilbazi.
Bayırda cücərib min gül, min çiçək; Əriyir qəlbində dağların qarı. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CÜCƏRMƏK CÜCƏRMƏK (ağacların, otların yenicə göyərməsi) Skamyanın bir küncündən körpəcə çayır cücərmişdi (Ə.Kərim); DİŞƏRMƏK Dağlar, çöllər dişərdi; Novruzgülü
  • CÜCƏRMƏK göyərmək — bitmək
  • CÜCƏRMƏK doğmaq — çıxmaq
  • CÜCƏRMƏK qabarmaq — köpmək

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • CÜCƏRMƏK CÜCƏRMƏK – QURUMAQ Çiyid gec cücərir (Ə.Vəliyev); Cücərən ağaclar da quruyur

Etimologiya

  • CÜCƏRMƏK Göyərmək feilinin təhrif olunmuş formasıdır. İndi mənası azca dəyişib. “Su”anlamı ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov
CÜCƏRMƏ
CÜCƏRTİ

Digər lüğətlərdə

ано́дный вообрази́ться второсо́ртный горбо́чек набе́дренный обо́зище озаря́ться охло́пье передвига́ться поуро́чный психоло́гия трудоспосо́бный шурфо́вочный билетёр отъ... прочу́вствование рубцева́тый сосно́вые gruffish modernly mordant ленчик подмигнуть просто-напросто цветик