CƏZB

is. [ ər. ] : cəzb etmək – özünə tərəf çəkmək.
Cins cinsini həmişə cəzb eylər; Yoxdu bu işdə söhbəti-digər. S.Ə.Şirvani.
Aslanın zirəkliyi, hazırcavablığı, onun alnının genişliyi, bəzən böyüklərə məxsus bir əda ilə dərin fikirlərə getməsi müəllimin diqqətini bir ahənruba kimi özünə cəzb edirdi… S.Rəhimov;

// məc. özünü istətmək, heyran etmək, məftun etmək.
Cəzb eyləməsəydi onu şuri-ləbi-Şirin; Dağlarda külüng çalmaz idi başına Fərhad. S.Ə.Şirvani.
Gülaranın alma kimi qızarmış yanağı, qaynar bulağa bənzər gözləri ilk baxışdan Musanı cəzb etmişdi. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CƏZB çəkmə — cazibə
  • CƏZB məlahət — füsunkarlıq — lətafət — gözəllik
CƏZAVERİCİ
CƏZBEDİCİ

Digər lüğətlərdə

гомоге́нный нейроанато́мия обду́ривать палеоазиа́т пестротка́ный помча́ть прихотни́ца тимо́ловый анони́мность встрёпывать любозна́тельность обо́дранный переметну́ться супоста́т black money durables felicitator fixture hypogeous oblique sandlance междометие помазанник проектировка сжимать