DƏF’ƏTƏN
ə. 1) bir dəfədə, birkərəlik; 2) birdən, birdən-birə.
DƏF’ƏTƏN
ə. 1) bir dəfədə, birkərəlik; 2) birdən, birdən-birə.
zərf [ər.] köhn. Dərhal, o saat, əlüstü, birdən, bir dəfədə. Xlestakov qızışıb deyir: – Mənim hökmlərim dəfətən cari olur! F
Tam oxu »