DİB – BAŞ Başı, dibi qar, boran; Papaq geymiş dumandan (A.Şaiq).
DİB – ÜZ Sanki qalxmaq istəyir göyə dənizin dibi (R.Rza); Dənizin üzü sakit, dalğasızdır.
DİB – BAŞ Başı, dibi qar, boran; Papaq geymiş dumandan (A.Şaiq).
DİB – ÜZ Sanki qalxmaq istəyir göyə dənizin dibi (R.Rza); Dənizin üzü sakit, dalğasızdır.
сущ. 1. кӀан (гьуьлуьн, фурун, къапунин, ттаран, япун ва мс.); çıraq öz dibinə işıq salmaz. Ata. sözü лампади вичин кlаниз экв гудач; // къерех, къвал
Tam oxu »i. 1. bottom; dənizin, çayın, gölün və s. ~i the bottom of the sea river, lake, etc.; ~də at the bottom; ~inə getmək to go* to the bottom; 2
Tam oxu »I сущ. 1. дно: 1) почва под водой моря, реки и т.п. Gölün dibi дно озера, çayın dibi дно реки, lilli dib илистое дно, qayalı dib скалистое дно 2) нижн
Tam oxu »is. 1. Dəniz, çay, kol və s. suyunun altındakı torpaq səthi. Görünməz olmuşdur dənizin dibi; Qayıq yırğalanır bir beşik kimi
Tam oxu »