FİRQƏT

is. [ ər. ] Ayrılıq, fəraq.
Yoxumdu tabü təvan firqətə, cavan, getmə! X.Natəvan.
Mehriban aşığım, hara gedirsən? Sənin bu firqətin kədərlidir çox. M.Müşfiq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • FİRQƏT firqət bax ayrılıq
FİRQƏLİ
Fİ́RMA

Digər lüğətlərdə