GOPÇULUQ

is. dan. Mübaliğə ilə danışmaq xasiyyəti, bir şeyi şişirtmə, mübaliğə etmə.
[Xankişi:] Gopçuluq yaraşmır heç igidlərə. Z.Xəlil.

// Yalançılıq, uydurmaçılıq.
[Kələntər] təsadüfən yalançılıq, gopçuluq və hay-küylə bu vəzifəyə yüksələ bilmişdi. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • GOPÇULUQ lovğalıq
GOPÇULLUQ
GOPLAMA

Digər lüğətlərdə

бахчево́дческий воя́ж друиди́зм законопа́тить перекладно́й профе́ссор разлива́ние аттракцио́н береги́ня всё равно как конфирма́ция надхво́стье наторгова́ть с пе́ной на губах ука́чиваться естество раздобар сласть car-lift truck harbourage harper physiotherapy simony spindle-shanked сбривать