HÖRÜLMƏK

məch.
1. Tikilmək, inşa edilmək (daşdan, kərpicdən). Binanın birinci mərtəbəsi hörülüb qurtardı.
– Bənnasız hörgü hörülməz; Təbibsiz xəstə dirilməz. Koroğlu”.

2. Hörmə üsulu ilə hazırlanmaq, toxunmaq. Qarğıdan səbət hörüldü.
HÖRÜLMƏ
HÖRÜLMÜŞ

Digər lüğətlərdə