1. zərf İşləmədən, zəhmət çəkmədən, zəhmətsiz.
Düşündüm, ən nəhayət şair qəlbimə damdı; Süfrəsində havayı çörək yeyənləri vardı.
2. zərf Boş yerə, əbəs, nahaq, hədər.
Havayı axmasın nə su, nə külək; Tarlada bir qoza qalmasın gərək!
Qoy hər bir əsgərimiz çox böyük və müqəddəs iş üçün vuruşduğunu bilsin, bir gülləni belə havayı atmasın.
3. sif. Boş, faydasız, dəyərsiz, mənasız, əsassız. Havayı söhbət.
– [Şamama Cadu:] Başına dönüm, elə bilirsən, mən sənə havayı söz deyirəm.
[Qulu:] Qulu heç vaxt havayı söz danışmamışdır.
4. zərf Pulsuz, məccani, qarşılıqsız.
Havayı keçirmədi bir saatı, bir anı; Nizami Gəncəvinin “Leyli-Məcnun” dastanı; Onu vəcdə gətirdi…