HƏKİMANƏ

sif.zərf [ ər. həkim və fars. …anə]
1. Hikmətli, ağıllı, müdrik(anə), fazilanə, dərin. Həkimanə söz.
– Nitqdəndir bəlalər insanə; Nitq elə hər sözü həkimanə. S.Ə.Şirvani.

2. köhn. Həkimə (alimə, filosofa) yaraşan bir tərzdə; alimcəsinə, filosofcasına, alim kimi, filosof kimi, ağıllı. Həkimanə bir əda ilə danışmaq. Həkimanə hərəkət etmək.
– Sərxoşluq ilə ömrünü sərf eyləmə, Vahid! Arif ona derlər ki, həkimanə dolansın. Ə.Vahid.

HƏKİM
HƏKİMBAŞI

Digər lüğətlərdə

любопы́тствующе меркантили́стский на со́весть напи́ливаться око́вка подогрева́ние таранта́сец имморали́стсткий оптима́льный переспра́шивать плетёнки торпеди́ст ча́ячий гузло archbishopric gasolene-gauge hizz ho paraboy provable ready-built ship biscuit vacuous постыдить хлюпать