HƏPƏND

is. Axmaq, başıboş, gic; duzsuz (zarafatla yüngül söyüş məqamında işlənir).
[Cəbi:] Bir mənə deyən gərək ki, ay həpənd, sən nə girmisən meydana. N.Vəzirov.
[Qazı Xudayar bəyə:] Bəli, gətdiyin iki girvənkə qənddi, zornan övrəti gətirib qatırıq sənin qoynuva.
Get, ay həpənd! C.Məmmədquluzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HƏPƏND həpənd bax avara 1
HƏNUZ
HƏPİR

Digər lüğətlərdə