HƏRƏKƏTVERİCİ

sif.
1. Aparıcı, yönəldici, istiqamətverici; əsas, baş. – Vətənpərvərlik quruluşumuzun hərəkətverici qüvvəsidir.
2. tex. Hərəkətə gətirən, hərəkəti idarə edən. Hərəkətverici çarx.
– Ekskavatorun bütün hərəkətverici dəstəkləri [gəncin] əlindədir. M.Əlizadə.

HƏRƏKƏTSİZLİK
HƏRƏM

Digər lüğətlərdə