I
(Lənkəran)
qanmaz. – Qoy sözimizi deyəy də, sən lap həs-hüssən ki!
II
(Lənkəran, Salyan, Yardımlı)
him-cim, işarə. – Keydi, həs-hüs bilmir (Lənkəran); – Məclisdə həmişə çox danışırsan, həs-hüs qammırsan (Salyan); – Həs-hüs eləmə görey (Yardımlı)