Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti.

  • HO

    I (Dərbənd, Tabasaran) o. – Ho kəndi görürsənmi? (Dərbənd) II ho çəkmeg: (Bakı) hücum etmək

    Tam oxu »
  • HO:

    I (İmişli) şiş. – Əyağımın ho:i alınıp II (Ağdam, Mingəçevir, Salyan) iməcilik, <kollektiv> kömək

    Tam oxu »
  • HOAR

    (Tovuz) pərdinin üzərinə döşənən çırpı. – Hoarı qalın qoyun kin, damcı dammasın

    Tam oxu »
  • HOÇ-HOÇİ

    (Lənkəran) sözgəzdirən, aravuran. – Hoç-hoçi Tuğra zəhləmi aparır

    Tam oxu »
  • HOÇ-HOÇİLIĞ

    (Lənkəran) sözgəzdirmə, aravurma ◊ Hoç-hoçilığ eləməg – söz gəzdirmək, ara vurmaq

    Tam oxu »
  • HO:ÇU

    (Gədəbəy) köməkçi. – Ho:çum var, qartofun divini doldurtduraram

    Tam oxu »
  • HODAX

    I (Basarkeçər, Borçalı, Qazax, Tovuz) kotana və s. qoşulan üç cüt öküzün birinci cütü. – Birinci cütə hodax, ikinci cütə qaraqayış, üçüncü cütə hörüx’

    Tam oxu »
  • HODAXÇI

    (Ağdam, Başkeçid, Borçalı, Gədəbəy, Goranboy) bax hodax II. – Məjgəl tutana deyiflər, hodaxçı sürənə (Gədəbəy); – Hodaxçı öküzdəri sürür (Goranboy); –

    Tam oxu »
  • HODUBALA

    (Tovuz) oyuncaq. – Mən sənə hodubala-zad deyiləm

    Tam oxu »
  • HOFDURMA

    (Goranboy) xörək adı

    Tam oxu »
  • HO:ĞAT

    (Qazax) taqət, güc. – Ho:ğatın kəsilmeyif ha

    Tam oxu »
  • HOXRAMMAX

    (Daşkəsən) astadan kişnəmək. – Ata arpa vereydim, indi də aparanda hoxrandı; – At ajıf hoxraney, apar ona birəz ot at

    Tam oxu »
  • HO:XURUX

    (Bolnisi) ağacın qovu

    Tam oxu »
  • HOQQA

    I (Culfa, Naxçıvan) bir kiloqram. – Hoqqa dövri-qədimdə işlənərdi (Culfa); – Yarım hoqqa yarım kilodu (Naxçıvan) II (Tovuz) mürəkkəbqabı III (Bakı, Sa

    Tam oxu »
  • HOQQAR

    I (Bakı, Bərdə, Çənbərək, Gədəbəy, Goranboy, Kəlbəcər, Qazax) uzun <adam>. – Əhməd hoqqarın biridi (Kəlbəcər); – Hoqqar adamın xəsyəti y

    Tam oxu »
  • HOL

    (Naxçıvan, Şərur) fırfıra. – Hol taxtadan olar, ucunda balaca mismar olur (Naxçıvan); – Holu uşaxlar işlədər (Şərur)

    Tam oxu »
  • HO:LAMAĞ

    (İmişli) bax hovlamax. – Yaranı gözzə, ho:lamasun

    Tam oxu »
  • HOLAN

    (İmişli) hünər. – Kişidə gərək holan olsun

    Tam oxu »
  • HOLANSIZ

    (İmişli) 1. hünərsiz 2. tənbəl. – O, holansızın biridi, iş görməz

    Tam oxu »
  • HO:LAVAR

    (Laçın) əkin vaxtı oxunan mahnı

    Tam oxu »
  • HOLOLO

    (Qazax) əkin vaxtı oxunan mahnı. – Ə, bura dərəbəylix’ ha döy hololo də:səη

    Tam oxu »
  • HOM DURMAĞ

    (Salyan) dik durmaq (aşıq-aşıq oyununda). – Aşığı atdım, hom durdu

    Tam oxu »
  • HOMA

    (Ucar) topa. – Bü:n bir homa ot yığmışam

    Tam oxu »
  • HOMALAMAX

    (Ucar) topalamaq. – Sən çalan otu mən homaladım. – Bığdanı homala, əmbiz elə

    Tam oxu »
  • HOMMA

    (Salyan) iri, yekə. – Şumda homma kəsəylər çoxdu

    Tam oxu »
  • HOMPOLOV

    (Zaqatala) 1. yekəqarın. – Hompolov adam ağır yeriyər 2. tamahkar. – İlyas hompolovdi diyə dükannan çıxardılar

    Tam oxu »
  • HONAZ

    (Qarakilsə) zəminin biçilməmiş hissəsinə tərəf dayanan birinci adam

    Tam oxu »
  • HONDA

    (Oğuz) orada

    Tam oxu »
  • HONU

    (Salyan) uzunsov. – Bazardan iki dənə honu qarpız almışdım

    Tam oxu »
  • HOP

    I (Cəbrayıl) yabanı bitki adı. – Hopu mallar yaxşı yeyir II (Borçalı, Daşkəsən, Gədəbəy, Tovuz) kotanın torpağı çevirən hissəsi, ucu

    Tam oxu »
  • HOPBA

    (Oğuz) qoz, lobya və düyüdən hazırlanan xörək adı. – Hopba bişiriflər, gedəx’ yə:x’

    Tam oxu »
  • HOPBACA

    (Sabirabad, Şahbuz) bax hopbaja. – Payız hopbaca yeməli olur (Şahbuz) Hopbaca eləməx’ (Gədəbəy) – körpə uşağı atıb-tutmaq

    Tam oxu »
  • HOPBAJA

    (Ağcabədi, Zərdab) südlü aş. – Bu gün hopbaja bişirmişdix’ (Ağcabədi)

    Tam oxu »
  • HOPHOP

    (Goranboy) bax hibob

    Tam oxu »
  • HOPHOPU

    (Göyçay) bax hibob. – Öyin dalında hophopular özdəriyçin gəzişillər

    Tam oxu »
  • HOPITDIM

    (Salyan) hay-küyçü. – Davudun hopıtdım olmağına baxma, ürəyi təmizdi

    Tam oxu »
  • HOPURDAMAĞ

    (Lənkəran) çeynəmədən udmaq. – Əli aşı hopurdur

    Tam oxu »
  • HOPURTAN

    (Lənkəran) suçəkən, qurulayan

    Tam oxu »
  • HOR

    I (Xanlar, Tovuz) tərkibində yağı az olan və ya yaxşı qaynadılmayan ayrandan əmələ gələn pis keyfiyyətli şor

    Tam oxu »
  • HOR-HOR

    (Füzuli) az-az, yavaş-yavaş. – Hor-hor işdi:rix’

    Tam oxu »
  • HOR-HORİ

    I (Salyan) üzülmüş <parça>. – Hor-hori parçanın da:mı <davamı> az olar II (Salyan) hərzədanışan

    Tam oxu »
  • HORANDA

    (Salyan) israfçı. – Horanda adam öy qurammaz

    Tam oxu »
  • HORANHORT

    (Başkeçid) düyüdən hazırlanan duru xörək

    Tam oxu »
  • HORHOYUŞ

    (Çənbərək, Gədəbəy, Qazax) dərman bitkisinin qaynadılmasından alınan su. – Zeynaf qarı horhoyuş qayırdı, Əx’bəri çimizdirdi (Çənbərək); – Dünən Əlini

    Tam oxu »
  • HORRAVAYİ

    (Salyan) danışığını bilməyən, ədəb-ərkan gözləməyən. – Mənsurə horravayi arvaddı

    Tam oxu »
  • HORSƏLİ

    (Gədəbəy) ağırtəbiətli adam

    Tam oxu »
  • HORTDAĞ

    (Salyan) ovurtdaq, yanaq sümükləri. – Qız oxartə arığdı ki, hortdağları çıxıb

    Tam oxu »
  • HORTDAMA

    (Şahbuz) süd və çörəkdən hazırlanan duru xörək

    Tam oxu »
  • HO:RUBƏRİ

    (Ağdaş) israfçı. – Fatmanisə yaman ho:rubəri arvaddı, iki kilo əti bir dəfədə pişirir

    Tam oxu »
  • HORUX

    I (Cəbrayıl, İmişli, Kəlbəcər, Tərtər, Tovuz) pinti. – Əhmədin qızı çox horuxdu (Kəlbəcər) II (Cəbrayıl) möhkəm ip

    Tam oxu »