bölmə
1. “İkiləmək”dən f.is. 2. k.t. İki dəfə əkilmiş eyni yer. İkiləmə əkin
сущ. от глаг. ikiləmək; двоение
ikiləmə
1. удвоение; 2. раздвоение;
(Füzuli, Mingəçevir, Oğuz, Tovuz, Zaqatala) ikinci şum. – İkiləmədən sonra toxumu səpirix’, çıxanda görürüx’ haqıyqatan çıxdı (Tovuz)