İZİNLİ (icazəsi olan), İCAZƏLİ, MÜRƏXXƏS, RÜSXƏTLİ
izinli
прил. 1. ижаза (рухсат) авай (къачунвай); 2. ижаза (ихтияр) ганвай, рехъ ганвай.
s. bax icazəli
icazəli — rüsxətli
прил. получивший, имеющий разрешение, позволение, с разрешением
sif. 1. İcazəli, icazəsi olan, icazə (izin) almış, rüsxətli. 2. İcazə verilən, izin verilən, yol verilən