KÜLBAŞ

is. dan. Bədbəxt, işi düz gətirməyən, zərərdidə, pisgünlü.
// Qarğış, danlaq, təhqir məqamında.
[Mahmudun arvadı:] Ay külbaş! Mənə bir dəst paltar ala bilməyirsən, sənə nə olub ki, dəvə boyda qızı da evində saxlayıb bəsləyirsən?! B.Talıblı.
Biz almışıq övrəti can-baş desin; Almamışıq hey bizə külbaş desin. Ə.Nəzmi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜLBAŞ külbaş bax bədbəxt
KÜLATAN
KÜLBAŞLIQ

Digər lüğətlərdə