ə. «ətiyyə» c. hədiyyələr, bəxşişlər
ƏTİYYƏ(T) ə. hədiyyə, bəxşiş
ƏTQİYA’ ə. «təqi» c. möminlər, dindarlar // Allahdan qorxanlar
ə. 1) atlas; 2) qədim astronomiyada: sabit ulduzlu göyün üstündə olub, bütün başqa göyləri ehtiva edən tamamilə ulduzsuz göy
ə. «tənəb» c. çadır ipləri, çadır bağları
ə. «tərəf» c. 1) tərəflər, səmtlər; 2) dörd tərəf (sağ, sol, arxa, qabaq)
ə. «türk» c. türklər
ə. «ətir» c. ətirli şeylər, ətirlər; t. parfümeriya
ə. öskürmə, öskürək
ə. susama, susuzsuq
ə. susuz, susayan; ürəyi yanan
ə. ətir satan; dərman, ətriyyat, ədviyyat və müxtəlif bitki yağları satan
ə. Allah ömür versin! Tanrı salamatlıq versin!
ƏTTƏKFİR VƏLHİCRA’ ə. «küfrdə günahlandırma və hicrət etmə» (dini təşkilat)
ə. günahlardan peşman olub tövbə etmə, etdiyi günahları boynuna alıb bir daha etməyəcəyinə söz vermə
ə. mərhəmətli; şəfqətli, mehriban
ə. mərhəmət, şəfqət, mehribanlıq
ə. və f. mərhəmətli, şəfqətli
ə. mərhəmətə, şəfqətə aid olan
ə. «tövr» c. 1) tövrlər, təhərlər; 2) t. gediş, keçmə; 3) t. necəlik
ə. aman, Allah, yalvarıram, məni qoru! İlahi məni hifz elə!
ə. Allaha yalvarıram məni qorusun! məni hifz eləsin!
ə. «axır» c. axırlar, sonlar
ə. «övq(ə)» c. maneələr, əngəllər
ə. «əvvəl» c. əvvəllər, başlanğıclar
ə. «aqibət» c. aqibətlər, axırlar, talelər
ə. «aləm» c. aləmlər
ƏVAM ə. avam. Ə’VAM ə. «amm» c. 1) kütlələr, ümumiyyət, hamı; 2) t. adi xalq kütləsi, xalqın savadsız hissəsi, qara camaat, rəiyyət
ə. «amil» c. amillər
ə. «əmr» c. işlər
ə. qara camaat, rəiyyət
ƏVAN ə. «an» c. anlar, çağlar. Ə’VAN ə. «övn» c. 1) yaradıcılar; 2) köməkçilər, yardımçılar
ə. «əna» c. t. qab-qacaq
ə. eybəcərlik, çirkinlik
ə. «arizə» c. 1) təsadüfi hadisələr; 2) mane olanlar, əngəl törədənlər
ə. «vəsət» c. 1) ortalar; 2) ayın ortası, orta günləri; 3) mərkəzlər
ə. «atifə» c. mərhəmətlər, qayğılar
ə. bir şeyə qarşı verilən və ya alınan şey; bir şeyin yerini tutan başqa şey
ə. bax əzəl
ə. bax əvvələn
ə. əvvəla, birincisi
ə. «əvvəl» c. əvvəllər; əvvəldə olan adamlar
ə. «yəd» c. əllər
ə. 1) arvad-uşaq, külfət, ailə; 2) arvad, zövcə
ə. 1) valinin idarə etdiyi vilayət; 2) bəzi ölkələrin inzibati bölgüsü; 3) paytaxtın müqabili olan yer; ucqar; periferiya
ƏYAN ə. gözlə görünən; aşkar, aydın, bəlli. Ə’YAN ə. «eyn» c. t. zadəgan, kübar, aristokrat
ə. qiyabi olmayan, göz qabağında olan
ə. 1) qiymətli metalların saflıq dərəcəsini göstərən ölçü vahidi; 2) əndazə, meyar; 3) sınaq, yoxlama; 4) m
ə. 1) bəli, hə; 2) təşəkkür; 3) Allah razı olsun!