ə. 1) tək, vahid, yeganə; 2) nəfər; 3) dənə, ədəd; 4) ədəbiyyatda: tək beyt. Fərdi-yəzdan Allahın vahidliyi
f. 1) sabah, ertəsi gün; 2) m. gələcək zaman
ə. 1) yalqız olaraq, xüsusi olaraq; təkbaşına; 2) bir şəxsə aid olan
ə. təklik, təkbaşınalıq, xüsusilik, yalqızlıq
ə. 1) sevinc; 2) təskinlik, təsəlli; 3) əyləncə
ə. şadlıq, sevinc
ə. və f. fərəh yeri, şadlıq məskəni
ə. və f. fərəh gətirən, sevindirən, şadlandıran
ə. və f. bax fərəhbiz
ə. və f. bax fərəzəngiz
ə. və f. fərəh artıran, şadlıq artıran
ə. və f. fərəhləndirən, şadlandıran
ə. və f. fərəhli, şad; fərəhlə, sevincək, sevinə-sevinə
ə. və f. fərəh gətirən
ə. fərəhləndirən, sevindirici
ə. və f. fərəhlənən, şadlanan
ə. başın təpəsi
ə. at
ə. sevincək, şad
f. 1) elm, bilik; 2) bilgi, məlumat; 3) maarif; 4) mədəniyyət; 5) lüğət kitabı
f. elm və maarif ardınca gedən; maarifpərəst
f. 1) gözəllər yurdu; 2) bəzək, zinət
f. bax fərxundə
f. və ə. gələcəyi yaxşı olan, xoşbəxt taleyi olan
f. və ə. əhvalı şad olan; xoşbəxt, uğurlu
f. və ə. kamına çatmış, arzusuna yetişmiş
f. uğurlu, xoşbəxt
FƏR’İ ə. ikinci dərəcəli
FƏRİD(Ə) ə. tək, misilsiz, tayı-bərabəri olmayan, nadir tapılan
ə. sevincli, şad
ə. dəstə, yığım, güruh
f. bax firiştə
FƏRİZ(Ə) ə. 1) dinə görə yerinə yetirilməsi vacib olan iş; 2) vərəsələrdən hər birinə düşən miras payı
ə. 1) ayrılıq, ayrılma; 2) təfavüt; 3) ayırma, seçmə; 4) dərketmə; ayırma; 5) baş // başın təpəsi
ə. şimal qütbünə yaxın Kiçik Ayı bürcündə iki parlaq ulduz
f. əmr edən; buyuran
f. əmr, hökm, göstəriş
FƏRMANBƏR(DAR) f. 1) fərmanı yerinə yetirməyə hazır olan; 2) itaət edən, tabe olan
f. 1) əmr verən, buyuran; 2) komandir, komandan
f. əmr edən, hökm edən, buyuran
f. əmri keçən, hökmü keçən, sözü keçən
f. buyuruq, əmr
f. 1) əmr edilmiş, buyurulmuş; 2) m. buyurtma şey
ə. 1) parlaqlıq, işıq, nur, aydınlıq; 2) göz işığı; 3) bəzək, zinət, rövnəq; 4) təntənə, dəbdəbə; 5) gözəllik; 6) qaçma, qaçaqaç
ə. 1) xidmətçi; 2) polis məmuru
f. mübarək, uğurlu, xoşbəxt