XOŞRU(Y) f. gözəl üzlü, gözəl, göyçək
f. günü yaxşı keçən, ruzigarı xoş olan
f. və ə. sifəti yaxşı olan; gözəl, göyçək
XOŞSİMA’ f. və ə. siması gözəl olan; gözəl, göyçək
f. və ə. gözəl xasiyyətli
f. və ə. söhbətcil
f. və ə. surəti gözəl olan; gözəl, göyçək
XOŞTƏB’ f. və ə. yaxşı təbi olan, istedadlı
f. və ə. gözəl təbiətli, yaxşı xasiyyətli
XOŞTƏ’M f. və ə. yaxşı tamı olan; dadlı, ləzzətli
f. daha xoş, daha yaxşı
f. «yaxşı yonulmuş» gözəl bədənli; biçimli
f. və ə. «vaxtı xoş» şad, fərəhli
f. və ə. görünüşü gözəl
f. və ə. əsilli, nəcabətli; əsil, nəcib
f. şirindilli, şirindil
ə. qorxu, qorxma, təhlükə
ə. qorxaraq, qorxa-qorxa
ə. və f. qorxma, qorxulu
f. bax xuy
f. 1) yaxşı; 2) əcaib, qəribə; 3) gözəl, göyçək
f. «xub» c. 1) yaxşılar; 2) gözəllər, göyçəklər
XUBÇÖHR(Ə) f. yaxşı üzlü, gözəl, göyçək
f. yaxşı üzlü, gözəl, göyçək
f. və ə. yaxşı surətli; gözəl, göyçək
f. daha yaxşı, daha gözəl
f. və ə. yaxşı xasiyyəti olan
XUD1 f. taskülah, dəbilqə. XUD2 f. öz(ü)
f. 1) Allah, Tanrı; 2) yiyə, sahib
f. «Allahı görən» Allahı tanıyan, Tanrıya inanan
XUDADAD(Ə) f. 1) Allah vergisi, Allah verən; 2) m. təbii, fitri
f. və ə. Allah saxlasın! Tanrı qorusun! (vidalaşma məqamında işlənir)
f. Allah eləməsin! uzaq olsun!
f. allahpərəst, Tanrıya inanan
f. 1) rəis, başçı; 2) ağa, başçı, ərbab; 3) Allah, Tanrı. Xudavəndi-aləm «dünyanın ağası» Allah, Tanrı
f. ay Allah! ay Tanrı!
f. hakimlərə, hökmdarlara verilən ad
f. ey hakim! ey hökmdar!
f. şahlar şahı, şahənşah
f. Allaha inanan, Allah adamı; allahpərəst
f. Allahı mədh edən kitab, Tanrıya xitabən yazılmış əsər (VII əsrdə pəhləvi dilində yazılmış kitabın adı)
f. ancaq özünü güdən, özünü sevən; eqoist
f. özünü qoruyan; ehtiyatlı // səbirli, təmkinli
f. «özünü satan» özünü çəkən, lovğalanan, təşəxxüs satan
XUDKAM(Ə) f. öz kefi ilə iş görən
f. özbaşına iş görən, öz bildiyini edən