f. sorğu, sorma, sual
f. və ə. çox sakit, çox durğun
f. və ə. sevinclə dolu; sevincək
PÜRŞAN, PÜRŞƏN f. və ə. şanlı, çox şöhrətli
PÜRŞƏR(R) f. və ə. fitnə-fəsadlı, şərli
f. və ə. şərab çox olan, şərabla dolu
PÜRŞƏRAR(Ə) f. və ə. bax pürşərər
f. və ə. 1) qığılcım saçan, qığılcımla dolu; 2) yandırıcı, yandıran; 3) m. çox kədərli, yandırıcı
PÜRŞÖ’LƏ f. və ə. şölələnən, alovla dolu
f. və ə. çox həvəsi olan; şövqlü
f. çox coşqun; həyəcanlı
f. çox cəncəlli
PÜRTAB1 f. 1) çox parlaq, son dərəcə işıqlı (Günəş, ulduz və s. haqqında); 2) son dərəcə isti. PÜRTAB2 f
f. və ə. çox dalğalı; fırtınalı, təlatümlü
f. və ə. patıltılı, gurultulu
f. və ə. çox vüqarlı; qürurlu
f. zəhərli, çox acı, zəhər kimi
f. 1) çox qızıllı, çox qızıla çəkilmiş; 2) m. varlı, pullu; qızılı çox olan
PÜRZİYA’ f. və ə. işıqlı, parlaq, işıqla dolu
f. 1) oğul; 2) oğlan
f. məmə, əmcək
f. subtropik ağac növü; həmin ağacın ləpəsi yeyilən şəffaf qabıqlı meyvəsi
f. püstə dodaq, incə dodaqlı
f. 1) arxa, dal, geri; 2) bədənin arxa tərəfi; bel. Püşti-divar «divarın arxası» sığınma yeri; sığınacaq
f. təpəcik, torpaq və ya qum yığını
f. 1) söykənəcək yer (mebeldə); 2) m. köməkçi, müavin, arxa; 3) m. hamilik
f. arxasını ovuşdurma; masaj
ə. ərəb əlifbasının 10-cu, fars və əski Azərbaycan əlifbalarının 12-ci hərfi; əbcəd hesabında 200 rəqəmini ifadə edir
ə. ögey ana; analıq
RABE’ ə. 1) dördüncü; 2) dördüncü övlad (oğul)
ə. 1) dördüncü; 2) dördüncü qız (övlad)
ə. dördüncü olaraq, dördüncü dəfə; dördüncüsü
ə. 1) iki şeyi bir-birinə bağlayan ip və s.; bağ, bənd; 2) münasibət, mənsubiyyət; 3) əlaqə; 4) cümlədə tərkibləri birbirinə bağlayan bağlayıcı
RACE’ ə. 1) qayıdan; 2) aid olan
ə. başqasından üstün tutulan
ə. rica edən, xahiş edən
ə. ayaqla yol gedən; piyada
ə. ayaqla gedərək
ə. 1) dərəcə, mərtəbə; 2) təxminən, təqribən, radə (ancaq vaxt haqqında)
RAFE’ ə. yüksələn, qalxan, qaldıran, ucaldan
RAFİZƏ1 ə. 1) inkar edən; 2) dindən dönən; kafir. RAFİZƏ2 ə. şiələrdə təriqət adı
ə. rafizə təriqətinə mənsub müsəlman
ə. 1) rəğbət göstərən; 2) arzulayan, istəyən
RAH1 f. bax rəh. RAH2 ə. 1) şərab, çaxır; 2) m. sevinc, kef
f. bax rəhban2
f. bax rəhbər
ə. əlin içi; ovuc, kəf, aya