f. 1) əlillər evi; 2) xəstələrin yatıb müalicə olunduqları tibbi müəssisə
f. və ə. 1) xəstə, naxoş; 2) iştahasız
f. xəstə kimi
f. bax xəsü xaşak
f. çalı-çırpı
ə. ağacın oduncağı // taxta-şalban
ə. xaşxaş
ə. 1) sərt, qaba; 2) nahamar // cadar-cadar
XƏŞYƏ(T) ə. qorxu
XƏTA’ ə. 1) səhv, yanlış; 2) qəbahət, günah
ə. və f. günah bağışlayan, təqsirdən keçən
ə. və f. səhv(lər)i görən
ə. və f. səhv iş görmüş, səhv etmiş
ə. yanlış olaraq; səhvən
ə. və f. 1) yanlış iş görən, səhv edən; 2) müqəssir, günahkar; 3) xatakar
ə. və f. xəta edən, səhv edən, yaramaz iş görən
XƏTA’LƏFZ ə. səhv danışan, danışığı yanlış olan
ə. və f. günahların üstünü örtən, təqsirdən keçən
ə. «xətiə» c. 1) yanlışlar, səhvlər; 2) günahlar, təqsirlər
ə. qorxu, təhlükə
ə. və f. qorxulu, təhlükəli
ə. 1) xütbə oxuyan; 2) gözəl danışan; natiq; 3) nişanlı, nişanlanmış
ə. 1) yanlış, səhv; 2) təqsir, günah
XƏTİR1 ə. qorxulu, təhlükəli. XƏTİR2 ə. böyük, ali, mühüm
ə. 1) möhürləmə, möhür basma; 2) sonuncu, sonrakı // son; 3) bitirmə, axıra çatdırma. Xətmi-ənbiya’ peyğəmbərlərin axırıncısı (Məhəmməd peyğəmbər); xə
ə. gülxətmi
XƏTN(Ə) ə. sünnət, sünnət etmə
ə. 1) cizgi, cızıq; 2) sıra və ya cizgi şəklində olan şey; 3) yazı; 4) qırış, qırışıq; 5) hökm, əmr, fərman; 6) öhdə(çi)lik, təəhhüd, iltizam
ə. gözəl xətti olan adam; kalliqraf
ə. və f. üzünə təzə tük çıxmış oğlan
ə. və f. «üz və üzdəki xal» gözəllik, camal
ə. «xafiq» c. m. dörd cəhət (şərq, qərb, şimal, cənub)
ə. əsli türk. «xaqan» c. xaqanlar
ə. «xarici» c. 1) xaricilər, əcnəbilər; 2) başqa dində olanlar; islam dininə deyil, başqa dinə inananlar
ə. «xariqə» c. xariqələr
XƏVAS(S) ə. «xassə» c. 1) xassələr; 2) seçilmiş adamlar
XƏVAS(S)Ü ƏVAM ə. 1) seçilmişlər və rəiyyət; hamı; 2) m. xalq, camaat
ə. əsli türk. «xatın» c. xatınlar, xanımlar
ə. «xatirə» c. xatirələr
ə. «xain» c. xainlər
ə. yetişməmiş yaşıl taxıl, dəyməmiş sünbül
ə. 1) bax xəyalat (1-ci və 2-ci mənalarda)
ə. «xəyal» c. 1) fikir, düşüncə; 2) arzu edilən, həsrəti çəkilən; 3) əslində olmayıb gözə görünən mövhumi şey(lər); kabus
ə. fikrində, firkən, zehnən
ə. zehndə təcəssüm edən surət; təxəyyül
ə. xəyala aid olan, xəyalda olan; gerçək olmayan