f. dövlətli adamın gəlir-çıxarını hesablayan işçi
f. qızıl, pul və s. qoyulub belə bağlanan uzunsov parça və ya meşin kisəcik; pul kisəsi
KİSVƏ(T) ə. 1) paltar, üst-baş; 2) qiyafə, xarici görünüş; 3) Kəbənin üzərinə salınan toxunma örtük
f. 1) din, məzhəb; 2) adət, vərdiş; 3) oxqabı, tirkeş, oxdan
f. tumsuz xırda dənəli üzüm qurusu
f. əkin
f. əkin yeri; tarla, zəmi
f. əkilmiş yer, toxum səpilmiş zəmi
f. ölkə, məmləkət
f. ölkələr alan; cahangir
f. ölkələr alma; cahangirlik
f. ölkə, məmləkət yeri
ə. 1) müəyyən mətn yazılmış, ən azı 48 səhifədən ibarət cildlənmiş əsər; 2) yazı yazmaq, haqq-hesab etmək üçün cildlənmiş böyük ölçülü dəftər; dəftərx
ə. və f. kitab saxlayan; kitabxanaçı
ə. 1) binanın qapısı, divarı və ya abidələrin üzərində yazılmış və ya həkk edilmiş yazı; 2) qəbir daşları üzərində həkk olunmuş yazı
ə. 1) yazı yazma sənəti, yazma; 2) üzünü köçürmə; 3) katib vəzifəsi; katiblik
ə. və f. 1) ümumi istifadə üçün kitabların toplandığı yer; 2) müəyyən mövzuya həsr edilmiş kitablar seriyası
KİTABİ(YYƏ) ə. 1) kitaba məxsus, kitabda yazılmış; 2) üç dini kitabdan (Quran, İncil, Tövrat) birinə qail olan şəxs; 3) kitab şəklində olan hər hansı
ə. və f. 1) biblioqraf; 2) kitab mütəxəssisi
ə. «Allahın kitabı» Quranın adlarından biri
ə. sirr saxlayan, sirri başqalarına açmayan
KİYAN1 ə. 1) varlıq, mövcudluq; 2) təbiət, xasiyyət. KİYAN2 f. qədim İranda hakimiyyət sürmüş əfsanəfi bir sülalə
ə. yalan
f. bax köhnə
KÖHƏNSAL(Ə) f. yaşlı, qocalmış, qarımış
ə. bax kühl
f. bax kühən
f. 1) yabı; 2) m. anlamaz, qanmaz, nadan
ə. ulduz
ə. 1) təntənə; 2) izdiham, qələbəlik
ə. ulduza aid olan
ə. olma, var olma; varlıq, mövcudiyyət, mövcud olma
ə. hər iki dünya, bu dünya və o dünya bir yerdə
ə. aləm, təbiət
ə. aləm, kainat
ə. cənnətdə bulaq adı
KU1 f. bax kuy1. KU2 f. bax kuy2. KU3 f. bax kuy3
f. vuran, döyən
f. küçəbəküçə, hər tərəf
f. uşaq, tifil
ə. uşaqcasına, uşaq kimi
f. uşaq xasiyyətli, uşaq kimi sadəlövh
ə. İraqdakı Kufə şəhərinin adından 1) qədim ərəb yazısının bir növü; 2) Kufə şəhərinə aid olan; kufəli
f. vurma, döymə, zərbə
f. çox hündür yer, dağ. Kuhi-Qaf Qaf dağı (Qafqaz dağları)
f. bax kuhsar
f. dağı qazan, dağ yaran (Nizaminin «Xosrov və Şirin» poemasının qəhrəmanı Fərhadın ləqəbi kimi işlədilir)