ə. yorğunluq
ə. 1) söz, kəlmə, ifadə; 2) nitq, danışıq
ə. və f. sözdən söz çıxaran; sözbaz
ə. «Allah kəlamı» Quran
ə. it, köpək. Kəlbi-əqur quduz it, qapan it
ə. «iki it dişi» m. kəlbətin
ə. itə aid olan
ə. «kəlbi» c. t. bu dünyaya fikir verməyib yoxsul yaşayan filosoflar dəstəsi
ə. «kəlmə» c. kəlmələr
ə. söhbət edən; müsahib
ə. bax kəlmə
ə. «Allahla danışan» Musa peyğəmbərin ləqəbi
ə. kilsə
f. 1) baş; 2) yuxarı təbəqə; 3) üst, yuxarı; 4) m. çoxbilmiş, bilikli
f. baş çarx (qurğunun ən yuxarı çarxı)
f. 1) narkotik maddələr işlətməkdən başı qurumuş, dəli olmuş; 2) beyniboş, sarsaq, axmaq
f. kəlləpaça bişirən
f. baş örtüyü; araqçın
f. yekəbaş, diribaş
ə. söz. Kəlmei-şəhadət Allahın birliyinə və peyğəmbərin onun rəsulu olduğuna şəhadət verən sözlər
KƏM1 f. 1) nöqsan, əskik, yarımçıq; 2) pis, alçaq; 3) az, cüzi. KƏM2 ə. neçə, nə qədər
f. az-az, bala-bala
f. az-çox, azdan-çoxdan, bir qədər
ə. onda olduğu kimi, orada olduğu kimi
KƏMAFİLVAQE’ ə. həqiqətdə olduğu kimi, həqiqətə müvafiq
ə. keçmişdə olduğu kimi, necə vardısa, əvvəlki kimi
ə. olduğu kimi, necə ki var
ə. əvvəl olduğu kimi, necə ki var idi
ə. 1) bişkinlik, yetkinlik; 2) nöqsansızlıq, mükəmməllik; 3) insan ömrünün yetkinlik dövrü (30-50 yaşlar arasında)
ə. «kəmal» c. kamallar
ə. 1) əlavə, artım; 2) üstəlik, artıqlıq; 3) pulun artığı, qalıq
f. 1) ox atmaq üçün yay; 2) kamança, kaman; 3) yaya bənzəyən hər hansı şey. Kəmani-as(i)man göy qurşağı, qövsi-qüzeh
f. 1) ox-yayla silahlanmış adam; oxatan, oxçu; 2) böyük adamların yanında gedib onların ox-yayını gəzdirən adam
f. 1) kaman və kamança yayı; 2) burğu
f. qaşları kaman kimi olan, kaman qaşlı
f. kaman çalan, kamançaçı
f. 1) oxatan; 2) kamançaçı, kamançalan
f. az qiymətli, dəyəri az olan (mal və s.)
f. və ə. az sərmayəli, mayası az olan
KƏMCÜR’ƏT f. və ə. cürəti olmayan; cəsarətsiz
KƏME’TİQAD f. və ə. etiqadı az olan; inanmayan, tam etiqad etməyən
KƏME’TİNA’ f. və ə. etinasız, saymayan, saymaz
f. 1) ovda və ya sürüdə heyvanları, döyüşdə isə düşməni tutmaq üçün uzaqdan atılan ucu ilməkli uzun ip; 2) m
f. az fikirləşən, uzağı görməyən
f. 1) bax kəmərbənd; 2) dairəvi tağ
f. belbağı, qayış, qurşaq
f. 1) belini qurşaqla bağlamış, beli bağlı; 2) m. qulluğa hazır, əmrə müntəzir
f. enli qadın tumanı
f. beldə kəmər bağlanan yer
ə. kəmər kimi, dairəvi