ə. 1) vəziyyət, ab-hava, məzac; 2) bax keyf
f. xristian din xadimi
f. monastır
KEY1 f. haçan? nə vaxt? KEY2 f. «ki ey» birləşməsinin əsasən şeirdə işlədilən qısaldılmış forması; ey (nida)
ə. 1) sağlamlıq, səhhət; 2) xoşla(n)ma, həzz; 3) ürəyiaçıqlıq; 4) şadlıq, sevinc; 5) nəşə, az sərxoşluq; 6) arzu, həvəs, istək
KEYFƏMAYƏŞA’ ə. istədiyi kimi, kefinə görə; özbaşına
f. 1) cəza; 2) cinayət; 3) cinayət məcəlləsi
ə. 1) keyfi istədiyi kimi; 2) ixtiyari, iradi; 3) keyfiyyətli
ə. 1) necəlik, yaxşılıq və ya psilik; 2) iş, macəra, əhvalat; 3) işin, hadisənin gedişi
f. dünya, aləm, kainat
KEYL(Ə) ə. dənəvər şeyləri ölçmək üçün qab; dağar
f. 1) Zühəl (planet); 2) m. yüksəklik
KEYVANİ, KEYVƏNİ f. 1) həyat yoldaşı; arvad, qadın, zövcə; 2) qulluqçu qadın
ə. qızmar şeylə bədənə nişan vurma, damğa vurma
KƏ’B ə. 1) topuq sümüyü, ayağın topuq bəndi; 2) topuqda olan aşıq, aşıq sümüyü; 3) bax kə’bəteyn (2-ci mənada); 4) riyaziyyatda: kub
ə. 1) kabab; 2) qovrulmuş, qızardılmış
ə. və f. əsasən kabab bişirilib satılan iaşə müəssisəsi
ə. bax kəpazə
ə. «kəbirə» c. böyüklər
KƏ’BƏ ə. 1) riyaziyyatda: kub; 2) Məkkədə: müsəlmanların əsas ibadətgahı; 3) m. mərkəz
ə. 1) qaraciyər; 2) m. orta, mərkəz
ə. qaraciyərə aid olan
KƏ’BƏTEYN ə. 1) Kəbə və Qüdsdəki Əqsa məscidinin birgə adı; 2) zər(lər) (nərd oyununda); 3) m. mərkəz
f. 1) nikah; 2) başlıq, südpulu; cehiz
f. qanuni, kəbinli (ər və ya arvad)
KƏBİR(Ə)1 ə. 1) böyük; 2) yaşlı, qoca; 3) m. mühüm, ciddi
KƏBİR(Ə)1 ə. 1) böyük; 2) yaşlı, qoca; 3) m. mühüm, ciddi. KƏBİRƏ2 ə. böyük günah // böyük cinayət, ciddi səhv
ə. böyük olmaqla, böyük olduğu halda
ə. şəmsi təqvimində hər dörd ildə bir dəfə günlərinin sayı 366 olan il; uzun il
f. kəklik. Kəbki-canşikar 1) canalan kəklik; 2) m. sevgili, canan; kəbki-xoşxuram 1) gözəl yerişli kəklik; 2) m
ə. erkək qoyun, qoç; çəpiş
f. mavi, göy
ə. 1) mavilik, göylük; 2) xal; 3) bədənə döydürülən yazı, naxış və s
f. göyərçin. Kəbutəri-naməbər naməbər, məktub aparan göyərçin, poçt göyərçini
f. bax kəj
KƏCABƏ, KƏCAVƏ f. dəvə və ya at üstündə isti-soyuqdan, yağmurdan qorunmaq üçün qurulan otaqcıq
f. «əyri görən» bax kəjbin
f. boynu əyri, boynubükük (əsasən bənövşə haqqında)
f. 1) papağını yan qoyan; 2) m. dəblə geyinməyi xoşlayan; 3) m. təşəxxüs göstərən, lovğalıq edən; təşəxxüslü, lovğa
f. və ə. birisinin istək və arsuzunun əksinə hərəkət edən
f. bədqılıq, bədxasiyyət
f. və ə. alverdə aldadan, əli düz olmayan, əliəyri
f. və ə. «əyri baxan» 1) pis nəzərlə baxan; bədnəzər; 2) düzgün iş görməyən; bihesab
KƏCNİGAH, KƏCNİGƏH f. 1) kəc baxan, əyri baxan, qıyğacı baxışlı; 2) m. qəzəbli, hirsli baxan
f. insanı əyri göstərən (güzgü haqqında)
f. rəftarı pis olan, qəlbi təmiz olmayan