ə. 1) hasil olan, meydana gələn; 2) meyvə, taxıl və s.; 3) süd, yağ və b. ağartı
ə. və f. çox məhsul verən; bərəkətli
ə. 1) hasarlanmış, hasara alınmış; 2) mühasirə edilmiş, mühasirəyə alınmış; 3) məhdudlaşdırılmış; 4) müəyyən edilmiş; müəyyənləşdirilmiş
f. və ə. bax məhtəl’ət
ə. hiss olunan; beş duyğu üzvündən biri ilə duyulan
ə. 1) toplanılacaq yer, cəm olunacaq yer; 2) insanların qiyamət günü toplanılacaqları yer və gün; 3) hay-küy, həngamə; 4) basırıq, izdihamlılıq, qələb
f. Ayın aydınlığı, aydınlıq gecə
MƏHTƏL’ƏT f. və ə. bax məhüzar
ə. 1) qorxudulmuş; 2) diksindirilmiş
MƏ’HUD(Ə) ə. 1) öhdəyə götürülmüş; təəhhüd; 2) dost, aşna
f. Ay və Günəş; ay-gün
f. Ay və Günəş, ay-gün
f. ay(lar)-il(lər), çox vaxt, uzun müddət
f. və ə. 1) ayüzlü, aybəniz; 2) m. gözəl
f. ay kimi; ayüzlü, gözəl
ə. 1) xalis, saf; 2) ötrü, uğrunda, üçün; 3) bax məhza
ə. bax məhzən
ə. bax məhzətən
MƏHZƏR1 ə. 1) hüzür yeri, hazır olma yeri; 2) iclas, yığıncaq, məclis; 3) cəmiyyət; 4) akt // protokol
ə. ancaq, yalnız, təkcə
ə. 1) silinmiş, atılmış; 2) dərdə tutulmuş
ə. arıq, zəif, üzgün
ə. bax münhəzim1
ə. dərdli, qəmli, kədərli
ə. və f. məhzun-məhzun, qəmginqəmgin; qəmli, həzin, kədərli
ə. məhzunluq, qəmginlik
MƏHZUR1 ə. 1) ehtiyat ediləsi; çəkinilən (iş, şey və s.); 2) qorxu, ehtiyat, çəkinmə. MƏHZUR2 ə. 1) hazır olmuş; hazırlanmış; 2) mübtəla, tutulmuş; 3)
ə. 1) xoşlanan, həzz verən; 2) məmnun, razı
ə. qorxu
ə. Allah qorxusu
ə. «mixləb» c. caynaqlar
ə. «məxrəc» c. 1) çıxış yerləri; 2) xərclər
ə. «məxzən» c. xəzinələr
ə. vurulmuş, döyülmüş, zərbə endirilmiş
MƏXDUM(Ə) ə. 1) ağa və ya xanım, xidmət olunan, iş buyuran; 2) sahibkar, iş sahibi
MƏ’XƏZ ə. 1) bir şeyin alındığı yer; mənbə, mənşə; 2) sitat, iqtibas; 3) məna; 4) məhsul götürmə; 5) yazılı şeydən çıxarış; 6) xülasə, icmal
ə. gizli
MƏXLƏS1 ə. 1) qurtulacaq yer; sığınacaq; 2) xülasə, qısası. MƏXLƏS2 ə. bax təxəllüs
MƏXLU’ ə. 1) aşağı düşürülmüş; 2) rədd edilmiş, olduğu yerdən çıxarılmış; 3) çıxmış, burxulmuş; 4) vəzifədən kənar edilmiş; çıxarılmış
ə. 1) yaradılmış, xəlq olunmuş; 2) xalq
ə. «məxluq» c. bütün yaradılmışlar, insanlar və heyvanlar
MƏXLUT(Ə) ə. qarışıq, başqa şeylə qarışmış; xəlitə
MƏXMUR(Ə) ə. 1) sərxoşluqdan sonrakı başağrısı // sərxoşluqdan xumarlanma; 2) m. süzgün baxış, sərxoş kimi gözləri süzülərək baxma
ə. boğuq, boğulmuş
ə. boğularaq, boğula-boğula
ə. 1) çıxış yer; 2) fonetikada: səslərin ağızdan çıxdığı yer; artikulyasiya // səsin ağızdan çıxma qaydası; 3) riyaziyyatda: kəsr xəttinin altındakı ə