f. nəğmə oxuyan; xanəndə
f. özü istədiyi kimi; azad
f. 1) başıaşağı; 2) devrilmiş, alt-üst olmuş
f. əsgər
f. qışla, kazarma
f. «boynu çiynində» m. qəmgin, fikirli
f. və ə. başıbağlı, möhürlənmiş
f. baş örtüyü, yaylıq, çarqat
f. bax sərtasər
f. 1) azad, qeydsiz; 2) m. sıxılmayan, çəkinməyən, utanmayan
f. başıbağlı, örtülü, gizli
f. sərbəstlik
f. «başı dizində» 1) ikiqat əyilmə, başını dizinə söykəmə; 2) m. qəmgin olma, fikrə getmə
f. «başı yerdə» 1) başıaşağı, üzüqoylu; 2) m. xəcalətli; 3) m. ümidsiz
f. başı uca, başıyuxarı
f. başaçıq
SƏRCƏM’ f. və ə. birlikdə, tamamilə, bütünlüklə
f. çeşmə başı, bulaq üstü
f. 1) soyuq; 2) m. ürək sıxan, xoşa gəlməyən
SƏRDAB(Ə) f. 1) zirzəmi; 2) yeraltı su anbarı; 3) bir və ya bir neçə ölünün basdırıldığı iri qəbir
f. 1) baş vermiş, törəmiş; 2) başını verən, başından keçən; fədai
f. 1) komandan; baş komandan; 2) canişin
f. başçılıq, sərdarlıq
f. 1) dəftərin başında, əvvəlində olan, yazılan; 2) giriş, müqəddimə; 3) baş ruhani
SƏR’Ə ə. özündəngetmə, bayılma (xəstəlik)
f. bax sərfikəndə
f. bax sərfəraz
f. 1) aqibət, axır, nəhayət; 2) hökm, ixtiyar; 3) əmr, göstəriş, fərman
f. «başa atılan» ləçək, yaylıq
f. barmağın ucu
f. və ə. qoşun başçısı, qoşun böyüyü, baş komandan
f. və ə. komandanlıq
ə. 1) xərçəng; 2) astronomiyada: Xərçəng bürcü
SƏRF ə. 1) xərcləmə, sərf etmə; 2) işə salma; 3) çevirmə, döndərmə. Sərfi-nəzər vaz keçmə, fikir verməmə
ə. bax sərfü nəhv
ə. 1) bir işdə qabağa düşmə; 2) mənfəət, xeyir
f. 1) başını dik tutan, utanmalı işi olmayan; 2) m. ali, yüksək
f. 1) başını aşağı salmış; başıaşağı; xəcalətli; 2) itaət edən, tabe olan, baş əyən
f. 1) başıaşağı, sakit və dinc; 2) xəcalətdən başını aşağı salmış
f. və ə. fitnənin əsas səbəbi, fitnə-fəsada səbəb olan
SƏRFİYYAT1 ə. «sərf» c. 1) sərf olunan pul və şeylər; 2) t. mühasibat dəftərinin məsarif (xərc) hissəsi
ə. «sərfi» c. qrammatika mütəxəssisləri
ə. qrammatika
f. başı ağır; kefli, sərxoş
f. «başı çiynində» avara, boş-boşuna, işsiz-gücsüz, sərsəri
f. 1) başı qarışmış, məşğul; 2) m. qızğın, qızmış, coşmuş
f. 1) heyran, çaşqın, çaşmış; 2) sərsəm, dəli
f. təzək
f. birisinin başına gələn əhvalat; macəra, vaqiə