ə. tacirlik
f. nə vaxta kimi, nə vaxta qədər; haçanacan
ə. 1) bir işi öz arzusu ilə görən; könüllü; 2) itaət edən
f. və ə. həmişəlik, sonsuz olaraq
ə. 1) Allahın əmr və göstərişlərini yerinə yetirmə; 2) itaət; 3) ibadət
ə. və f. 1) itaət edilən yer; 2) ibadətgah
f. bax taftə (2-ci mənada)
f. 1) eşilmiş, əyirilmiş ip, sap və s.; 2) parıldayan ipək parça
ə. 1) həddini, vəzifəsini aşan; azğın; 2) üsyançı, asi
ə. 1) büt, sənəm; 2) kahin; 3) şeytan, yoldan çıxaran; azdırıcı
ə. bax Tavü Ha
TAHİR(Ə) ə. təmiz, pak
TAHUN(Ə) ə. su dəyirmanı; dəyirman
ə. dönən, dolanan, dövrə vuran
ə. bax tayfa
ə. tənə vuran, başa qaxan
ə. bax tayir. Tairi-qüdsi «müqəddəs quş» mələk, məlaikə; tairi-nəfəs nəfəs quşu; tənəffüs; tairi-ruh ruh quşu; həyat
f. tənək, meynə
ə. əsli f. 1) yarımdairə şəklində qapı, pəncərə və s. üstü; tağ; 2) qübbə, günbəz; 3) əzilmiş, bükülmüş
TAQATÖ’ ə. bir-biri ilə kəsişmə
f. otağın divarında qab-qacaq və s. qoymaq üçün kiçik hücrə; tağça // taxça
ə. güc, qüvvət
ə. və f. bax taqətsuz
ə. və f. taqətdən salan, son dərəcə yorucu; üzücü
f. 1) dörd və ya bir neçə sütun üzərində qurulmuş taxt, ev və s.; talvar; 2) zal, böyük otaq
TALE’ ə. 1) tülu edən, doğan, çıxan; 2) bəxt, qismət; 3) Allah, tanrı
ə. 1) yolagəlməz, islah olunmaz; 2) təqsirkar, günahkar
ə. 1) istəyən, tələb edən; 2) müştəri, alıcı; 3) bir qızla evlənmək istəyən (oğlan); 4) şagird; tələbə
ə. bax təmam
f. bax təmaşa
ə. yandırıcı şeylər atan hərb aləti
TAME’ ə. tamahkar, acgöz, gözüdoymaz
TAMM(Ə) ə. tam, tamam, bütün
TAR1 f. 1) bax tarə1 (1-ci mənada); 2) əziz. Tari-zülf zülf teli. TAR2 f. 1) bax tarək; 2) tutqun; 3) aydın görünməyən, yaxşı seçilməyən
f. qarət, çapqın, soyğun
TARE’ ə. qəfil, gözlənilməz
TARƏ1 f. 1) tel, sap, iplik; 2) sim (musiqi alətlərində); 3) başın ortası; 4) qapan, tərəzi və s. dili
TARƏ3(K) f. bax tarik2
ə. 1) taxta ev; çardaq; 2) dam; 3) evin üzərində olan qübbə, günbəz; 4) m. göy, səma. Tarəmi-ə’la ən yüksək göy, ən uca səma
ə. dəfə, kərə
ə. dəfələrlə, bir neçə kərə
ə. qovan, rədd edən, uzaqlaşdıran
ə. qəflətən, gözlənilmədən, birdən-birə
ə. 1) müəyyən işin görüldüyü vaxt (ay, gün və il); 2) həmin vaxtı göstərən rəqəm; 3) cəmiyyətin inkişafından bəhs edən elm
ə. 1) tarix etibarilə; 2) tarixcə
ə. 1) tarixə aid olan, tarixdə olan; 2) tarixdə tayıbərabəri olmayan; qeyri-adi, fövqəladə
ə. və f. tarixyazan, tarixçi