SƏRİH(Ə) ə. 1) açıq, aydın, aşkar, açıqdanaçığa; 2) şübhəsiz, şəksiz-şübhəsiz
SƏRİR1 ə. 1) çarpayı; yataq, yatacaq; 2) taxt. SƏRİR2 ə. cırıltı
ə. və f. taxtı bəzəyən, hakimiyyət sürən
ə. qiymətli fikir
ə. yatağa aid olan; klinik
ə. «səriri» c. t. klinika
ə. yeyin gedən, iti yürüşlü; çaparaq
ə. tez keçən; davamsız
ə. qulluqçu qız; cariyə
f. 1) başçı, rəhbər; cənab; 2) İranda: alay komandiri rütbəsinədək olan bütün zabitlərə müraciət zamanı işlədilir
f. 1) baş qaldıran; 2) m. itaətsiz, sözə qulaq asmayan
f. itaətsizcəsinə, qulaq asmayaraq
f. itaətsizlik, qulaq asmama
f. 1) başçı, rəis; 2) qoşun başçısı
f. «başa döyülən» 1) məhv, darmadağın; 2) məğlub etmə, darmadağın etmə
f. küçənin başı
f. və ə. qatarbaşı, dəstəbaşı
f. qoşun başçısı, qoşun komandiri
f. və ə. kitab, kağız və ya səhifənin əvvəlində yazılan ad; yazıda başlıq
SƏRM(A) f. 1) soyuq, soyuqluq; 2) qış
f. 1) ticarətə, iqtisadiyyata qoyulan və gəlir gətirən pul; 2) əsil səbəb; 3) mənbə; 4) məlumat, bilik
f. 1) sərmayəli, varlı, dövlətli; 2) kapitalist
ə. daima, həmişə
ə. daimi, həmişəlik
ə. daimilik, həmişəlik
f. və ə. 1) səfərin sonu, mənzilbaşı; 2) mərhələ; 3) yer, mövqe; 4) düşərgə
f. kefli, sərxoş
ə. keflilik, sərxoşluq
f. və ə. 1) səhifənin başında nümunə üçün yazılan məşq; 2) nümunə, örnək
f. 1) tükün ucu; 2) m. tük qədər; cüzi; 3) m. heç, əsla
f. və ə. baş redaktor
f. 1) məktubun başı, əvvəli; 2) ünvan
f. 1) alın yazısı; 2) müqəddərat, tale
f. 1) başıaşağı, alt-üst olmuş, çevrilmiş; 2) baş-ayaq, tərsinə; 3) m. talesiz, bədbəxt, bəxti dönük
f. 1) yuxarı başda əyləşən; 2) başçı, rəhbər, sədr; 3) nəqliyyatda gedən
f. «nizə başı» süngü
f. baş verən
f. başdan-ayağa, tamamilə
f. toyu, qonaqlığı və s. idarə edən adam
f. 1) çəkilmiş xörəyin (əsasən plovun) isti qalması üçün üstünə qoyulan qab; 2) örtük, baş örtüyü
ə. yəhər, palan və b. qoşqu ləvazimatı tikən usta
ə. və f. qoşqu ləvazimatı tikilən emalatxana
ə. 1) bir dövlətin pulunu başqa dövlətin puluna dəyişən adam; 2) pulu xırdalayan; kassir; 3) m. başa düşən, dərindən başa düşən
ə. pul dəyişmək və ya xırdalamaq üçün alınan haqq
f. 1) kələfin başı, ipin ucu; 2) əlaqə, rabitə; 3) ip, sap; 4) bilik, işdən başı çıxma // səriştə; 5) əsas, səbəb
f. 1) sayıqlama; 2) qızdırma; 3) beyin qişalarının iltihabı // meningit
f. 1) çox yaşıl; gömgöy; 2) m. gənc, cavan; 3) m. təzə, təravətli
SƏRSƏF(F) f. və ə. dəstə başında duran; başçı