ə. 1) qəlp, saxta; 2) saxtakarlıq etmə; saxtalaşdırma
ə. 1) darlaşdırma, sıxma; 2) iztirab vermə; incitmə; sıxışdırma
ə. kitabın axırına əlavə yazma; zeyl yazma; artırma
ə. bəzək-düzək vermə; zinətləndirmə, bəzəmə
ə. «təzyin» c. bəzək şeyləri; bəzəklər
ə. gözəl qoxu; ətir; rayihə
TİBA’ ə. 1) səciyyə, xüsusiyyət; 2) adət, ənənə
ə. 1) çap işi, çapçılıq; 2) mətbəə
ə. uyğunlaşdırma, uyuşdurma
ə. xəstəliklər və onların müalicəsi haqqında elm; təbabət
TİBBİ(YYƏ) ə. tibbə aid olan, təbabətlə əlaqədar olan
ə. 1) ətirsatan, əttar; 2) ətir hazırlayan, ətir çəkən
ə. müvafiq, uyğun
ə. qızıl külçəsi
ə. açıq ifadə etmə, bəyan etmə
ə. alver, alğı-satqı, alış-veriş
ə. və f. ticarət yeri, alver yeri; bazar
ə. və f. bax ticarətgah
ə. uşaq, cocuq. Tifli-binəva yazıq uşaq, fağır, cocuq
ə. və f. uşaq kimi, uşaqcasına
f. 1) zəif keçi yunu; 2) qoyunun baharda qırxılan zərif yunu; 3) sarğı tənzifi
f. 1) qılınc, xəncər; 2) ülgüc. Tiği-abdar sulanmış qılınc; tiği-cəfa’ zülm qılıncı, cəfa xəncəri; tiği-hilal əyri qılınc
f. qılınc bağlayan, qılıncla silahlı
f. 1) qılıncla silahlanmış; qılınclı; 2) qılınc saxlayan; silahgəzdirən
f. dili qılınc kimi kəsərli, təsirli olan; itidilli
f. qılınc vuran, qılınc çalan
ə. susuz quru səhra; çöl
ə. dalaq
TİLA’ ə. qızıl, altun
ə. və f. parça üzərində qızılı tellərlə gül və s. çəkən sənətkar; zərbaz
ə. «təll» c. təpələr
ə. Qur’anı avazla oxuma
ə. şagird
ə. sehr, ovsun
ə. və f. 1) tilsimli yer; 2) m. çətin keçilən, çıxılmaz yer
ə. və f. bax tilsimgah
ə. və f. tilsimçi, tilsim quran, tilsim oxuyan, tilsimə salan
f. 1) xəstəyə, heyvana və s. xidmət; 2) keçmişdə əsgərlərə verilən torpaq sahəsi
ə. tropik ölkələrdə su hövzəsində yaşayan kərtənkələyəbənzər yırtıcı heyvan
ə. 1) şəkil, əks; 2) oxşama, bənzəmə, oxşayış, bənzəyiş 3) məsəl, misal, nümunə
ə. misal olaraq; məsələn
TİN1 ə. palçıq, çamur. TİN2 ə. əncir
ə. 1) maya, acıtma; 2) m. əsil, zat; 3) m. təbiət, xasiyyət
f. lehim
f. 1) əjdaha; 2) m. səmada yeddi bürc boyunca uzanan incə ağ xətt
TİNÜ MA’ ə. palçıq və su
TİR1 f. 1) yaydan atılan ox; 2) güllə; 3) dirək, sütun. TİR2 f. Merkuri (planet). Tiri-şəhab 1) meteor; 2) m
f. qısa mizraq, qısa süngü
f. göy qurşağı