ə. ərəbşünaslıq
Ə’RƏC ə. topal, axsaq
ə. Məkkədə ərəfə günü hacıların durduqları yer
ə. 1) qurban bayramından əvvəlki gün; bayram axşamı; 2) bir işin görülməsinə qədər qalan az zaman
ə. 1) tər; 2) araq
ə. və f. əsasən təri çəkmək üçün yüngül baş geyimi
ə. tərə aid olan, tərdən olan
ə. əsasən dərvişlərin qoyduqları baş geyimi
ə. və f. tərli
ƏR’ƏR ə. 1) ardıc, ardıc kolu; 2) sərv, sərv ağacı
ə. «ərəsə» c. 1) meydan, açıqlıq; 2) qiyamətdə dirilən ölülərin toplanacağı meydan
ə. 1) əslində olmayıb sonradan əmələ gələn; 2) cismin mahiyyət və məzmunundan başqa, digər xüsusiyyətləri // forma; 3) təsadüfi hadisə; 4) əlamət
ə. əsli olmayıb sonradan əmələ gələn
ƏRFƏ’ ə. ən uca; daha yüksək
f. orqan (musiqi aləti)
f. 1) qırmızı rəngli qəşəng gül; 2) m. qırmızı
f. qırmızı rəngdə olan; qırmızı
ə. «rəhim» c. döllər
ə. ən rəhmli; daha mərhəmətli, çox rəhmli
ə. ağıllı, huşlu
ə. 1) adlı-sanlı; tanınmış; 2) arif, tez başa düşən, bilikli
ə. talvar, çardaq
ə. enli, geniş
ə. yazılı xahiş; xahişnamə
ƏRK1 f. iç qala, möhkəm hasar. ƏRK2 ə. yaxınlıq münasibəti, sərbəst davranma
ə. «rükn» c. 1) bir qrupun, cəmiyyətin dayağı olan şəxslər; 2) qaydalar, ayinlər; 3) t. təməl, özül. Ərkani-dövlət dövlətin ən məsul və ən böyük vəzif
ə. «rəqəm» c. rəqəmlər
ə. hərf, rəqəm yazısı; hərflə, rəqəmlə olan
ə. əsli a. sovqat, hədiyyə
ə. dovşan
ə. əsli f. 1) təkərlər üzərində yerləşdirilmiş altlıq (top və s. üçün); 2) araba
f. iri mişar
f. taxta şeylər düzəldilən müəssisə
ə. bax ərsəgah
ə. və f. boş yer, meydan. Ərsei-qiyamət qiyamət günü ölülərin dirilib toplanacağı meydan
ə. 1) qübbə, günbəz; 2) taxt, taxt-tac; 3) köhnə heyət elmində: göyün doqquzuncu və ən uca qatı; 4) səma, göy
ə. minbərin ən yuxarı pilləsi
ə. 1) ən ağıllı, ən kamallı; daha ağıllı, daha kamallı; 2) ən igid, ən qorxmaz; daha igid, daha qorxmaz; 3) ən düzgün, ən doğru, ən sağlam; daha düzgü
ə. 1) ərşə mənsub, göyə məxsus; 2) ərşdə yaşayan, göy sakini
ə. «ərşi» c. göydə yaşayanlar, məlaikələr
ə. və f. «göy əzizləyən» çox əzizləyən, lap oxşayan
ə. göy və yer, göy-yer, yer-göy
ə. Allahın ərşi
ə. 1) Peyğəmbərin meraca getməsi; 2) göyə çıxma, göyə qalxma
ə. gəlin
ə. və f. gəlincik, oyuncaq
ə. 1) şeir vəznlərindən bəhs edən elm; 2) vəzn adı
ə. «ruh» c. ruhlar
ƏRZ1 ə. 1) Yer kürəsi; 2) ölkə, diyar; 3) torpaq. ƏRZ2 ə. 1) böyük vəzifəli adama bir şeyi bildirmə; 2) özündən böyüyə demə, söyləmə; 3) şikayət etmə,
ə. «rizq» c. t. yeməli şey(lər); qida məhsulları