TƏ’MİQ ə. 1) dərinləşdirmə, dərin qazma; 2) çöx dərindən araşdırma, ətraflı tədqiq etmə, təhqiq etmə
TƏ’MİL ə. yerinə yetirmə, əməl etmə
TƏ’MİM ə. 1) bir işi hamıya aid etmə, ümumiləşdirmə; 2) intişar etmə; yayma
ə. boyundan asılan dua
TƏ’MİMƏN ə. hamıya aid olaraq; ümumiyyətlə
TƏ’MİMNAMƏ ə. və f. yazılı göstəriş
TƏ’MİN ə. 1) təchiz; 2) şəkk-şübhədən çıxarma; xatircəmlik
TƏ’MİNAT ə. «tə’min» c. t. 1) zəmanət; 2) təmin etmə
TƏ’MİR ə. xarab olan yerlərini düzəltmə
TƏ’MİRXANƏ ə. və f. təmir emalatxanası
ə. 1) özünü ağır aparma, vüqar; 2) yerləşmə, qərarlaşma; 3) səbir etmə; qatlaşma
ə. 1) duza qoyma; duzlama; 2) m. sözarası yaxşı məzmunlu, ürəyəyatan təbir işlətmə
ə. mülk, mal sahibi etmə
TƏMMA’ ə. son dərəcə acgöz, son dərəcə tamahkar; gözüdoymaz
TƏMMƏ(T) ə. ərəbcə «bitdi», «qurtardı», «tamam oldu», «son» mənasında kitabların axırında yazılan söz
ə. dəymiş xurma
ə. 1) təkrar etdirə-etdirə alışdırma; 2) tapşırıq; 3) idman hərəkəti
ə. 1) bənzətmə, oxşatma, təşbeh; 2) misal kimi işlədilən; misal, nümunə; 3) tamaşa göstərmə; 4) satirik və nəsihətamiz məzmunlu kiçik həcmli bədii əsə
ə. «təmsil» c. 1) təmsillər; 2) komediyalar; 3) t. komediya
ə. yürütmə, irəlilətmə
ə. dəbdəbə, təntənə
ə. 1) su əlavə etmə; 2) m. təmtəraqlı danışıqla özünü haqlı göstərməyə çalışma
ə. 1) ayırma, seçmə, təfavüt qoyma; 2) təmiz; 3) şikayət, kassasiya
ə. şikayət yolu ilə, kassasiya ilə
ə. yırtma, parçalama
TƏN f. 1) bədən, gövdə, əndam; 2) cisim, əşya. TƏ’N ə. bax tə’nə. Tə’ni-rəqib rəqibin tənəsi; düşmənin zərbəsi
ə. 1) canı-başı salamat, vücudu sağlam; 2) boy-boxunlu, kürəkli
ə. ip, örkən
TƏNAD(D) ə. pərakəndə olma; dağıl(ış)ma
ə. 1) bir-birini səsləmə; 2) toplanma, toplanış
ə. 1) bir-birindən ürküb qaçma; 2) müəyyən səbəbdən hərfin və ya sözün pis tələffüz edilməsi
ə. bitmə, tükənmə, sona çatma
ə. evlənmə, nikaha girmə
ə. azalma, əskilmə
ə. sözlərin bir-birinə uyğun gəlməməsi
f. asudə
ə. 1) ruhun bir bədəndən başqasına, bəzən isə insandan heyvana və ya əksinə keçməsi; 2) bəzi canlıların öz şəklini dəyişməsi (məsələn, barama qurdunun
ə. tənasüx edən, ruha aid olan
ə. 1) nəsil yetişdirmə, doğub-törəyərək artma; 2) kişi və ya qadın cinsiyyət orqanı
ə. 1) bir-birinə kömək etmə; köməkləşmə; 2) bir-birini müdafiə etmə
f. boy-buxunlu, kürəkli, cüssəli
ə. yemə və ya içmə; qida, dərman və s. qəbul etmə
TƏNAZÖ’ ə. çəkişmə, vuruşma, tutaşma
ə. 1) bir-birinə baxma; 2) bir-biri ilə mübahisə etmə; 3) qarşılıq; 4) simmetriya
ə. bax tənbih
f. işləmək istəməyən adam
f. tənbəllərin olduğu yer, ev
ə. 1) oyandırma, oyatma; 2) ağlını başına yığma; 3) çəkindirmə, bir işi görməməyi tövsiyə və ya əmr etmə; 4) cəza, cəzalandırma; 5) danlama, danlaq, t