ə. hindlilərin diş və dodaqlarını qaraltmaq üçün işlətdikləri bitkinin yarpağı
ə. əsli f. simli Şərq musiqi aləti
ə. tənburçalan
ə. xilas etmə, qurtarma, nicat vermə
f. tən-dürüstlük, sağlamlıq
TƏ’NƏ ə. 1) qaxınc, şikayət, etiraz; 2) vurma (bıçaq, süngü, qılınc, nizə və s. ilə). Tə’nei-düşmən düşmən zərbəsi
TƏNƏBBÖ’ ə. peyğəmbərlik iddiasına düşmə
ə. başına ağıl qoyma; oyatma
ə. bitmə, göyərmə, cücərmə
ə. 1) nifrət etmə, nifrətlənmə; 2) iyrənmə
ə. 1) nəfəs alma-nəfəs vermə; 2) iş arasında istirahət, yorğunluğunu alma // istirahət
ə. və f. istirahət otağı, istirahət üçün yer
ə. boğaz arıtlama, yüngül öskürmə
ə. özünü bildirməmə, tanınmaz şəklə düşmə
ə. 1) hava alma; 2) xoş iy qoxulama; 2) meh əsməsi; nəsim
ə. xristian olma, xaçpərəst olma, nəsrani olma
TƏNƏ’’ÜM ə. naz-nemət içində yaşama, bol-firavan həyat sürmə
TƏNƏVVÖ’ ə. bir neçə növdən ibarət olma, çeşid-çeşid olma
ə. 1) işıldama, parıldama; 2) m. ziyalılaşma, bilikli olma
TƏ’NƏZƏN ə. və f. 1) tənə vuran, qaxınc edən; 2) danlayan; 3) rişxənd edən; rişxəndici
ə. gəzinti; ekskursiya
ə. 1) aşağı düşmə; enmə, geriləmə; 2) özünü aşağı tutma
ə. «tənəzzül» c. tənəzzüllər, geriləmələr
ə. tənəzzül edərək, geriləyərək
ə. iyrəndirmə, nifrətləndirmə
f. 1) dar, darısqal; 2) darıxmış, bezmiş, usanmış; 3) tövşük, tövşümə; 4) m. səthi dolanacaq; yoxsulluq, kasıblıq
f. gözü götürməyən; paxıl
f. gözü göturməmə; paxıllıq
f. əli aşağı; yoxsul, kasıb
f. əliaşağılıq, yoxsulluq, kasıblıq
f. ürəyi darıxan; qəmli, kədərli
f. ürəyi darıxma; qəmlilik, kədərlilik
f. darlıq, tənglik
TƏNGNA(Y) f. 1) darlıq, sıxıntı; 2) dar yer; sıxıntı
f. və ə. 1) sinəgir; 2) nəfəsi tutula-tutula
f. və ə. sinəgirlik
f. və ə. 1) darısqal; 2) dözülməz
f. 1) yalqız, tək; 2) boş; 3) ancaq, təkcə
f. təkbaşına oturan, tək yaşayan
f. öz canına qulluq edən, öz canını bəsləyən
f. 1) toxunmuş, əyrilmiş; 2) bezdirilmiş
TƏNİN1 ə. tanin (bitki qabığından alınan özlü maddə). TƏNİN2 ə. 1) cingilti; vızıltı; uğultu; danqıltı; 2) rezonans
ə. və f. cingildəyən; vızıldayan; uğuldayan; danqıldayan
TƏ’NİS1 ə. ərəb qrammatikasında: isim və ya feli qadın cinsində işlətmə. TƏ’NİS2 ə. 1) ünsiyyətə cəlb etmə; 2) alışdırma, əhliləşdirmə, ələ öyrətmə
f. bax tinkar
ə. evləndirmə
ə. 1) uzaqlaşdırma, rədd etmə; 2) başqalarına ibrət olacaq cəza vermə
ə. 1) tanınmaz hala salma; dəyişdirmə; 2) ərəb qrammatikasında: ismi müəyyənlik artikli olmadan işlətmə
ə. başıaşağı çevrilmə, kəlləmayallaq olma