KƏMƏRBƏND

is. [ fars. ] Belbağı, kəmər, qurşaq.
Oğlan gəlir enişdən; Kəmər-bəndi gümüşdən. (Bayatı).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KƏMƏRBƏND kəmərbənd bax qurşaq 1
KƏMƏR₃
KƏMƏRBƏSTƏ

Digər lüğətlərdə