KƏSHAKƏS

is.
1. Kütləvi şəkildə kəsmə, doğrama: qırıb-tökmə, kəsib-tökmə.
2. məc. dan. Ağalıq etmə, vurub dağıtma, hökmranlıq (yalnız mənfi mənada).
Bu xəbər açıqcasına hacının yüzbaşılığından, kəshakəs vaxtından verilirdi. Mir Cəlal.
Oğrular, əyrilər kəshakəsdədir: Tale cəllad kimi hər gün qəsdədir. H.Arif.

KƏSƏYƏN
KƏSİCİ

Digər lüğətlərdə