LƏHLƏMƏK

f. Bərk qaçmaq, yerimək, yoxuş çıxmaq və s. nəticəsində, yaxud hərarətin təsirindən tez-tez və ağır nəfəs almaq, tövşümək (adətən heyvanlar haqqında). Atlar ləhləyir. Quzu istidən ləhləyir.
– Ləhləyirlər, tərləyirlər, əl-üzləri qızarmış; Bir parası çox üşüyür, əl-üzləri bozarmış. A.Səhhət.
[Xəlfə:] [Dursun] yazıq-yazıq [çəməndə] uzanıbdır, tazı kimi ləhləyir. C.Cabbarlı.
Mal-qara özünü kölgəliyə verib gövşəyir, … itlər dilini bir qarış çıxararaq ləhləyirdi. M.İbrahimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • LƏHLƏMƏK ləhləmək bax tövşümək

Etimologiya

  • LƏHLƏMƏK Lök (löh) – birhörgüclü dəvədir. Ləhləmək həmin dəvəyə bənzəmək deməkdir (yerişdə, nəfəs almaqda və s
LƏHLƏMƏ
LƏHLƏŞMƏ

Digər lüğətlərdə

...ма́н горнопромы́шленность до полусме́рти наёмница насо́вываться огнемётный пля́жик попроша́йнический расстре́л суса́ла сухо́тка поуби́ть теи́н aa human-interest story Nisei pedagogism persuasible tetrasome usurpative беспристрастие грязелечение двуконный заалеть скрежетать