MÖHNƏTLİ

sif. Dərdi-kədəri olan; qəmli, qüssəli, kədərli, əziyyətlə dolu. Möhnətli adam. Möhnətli günlər.
– Bu möhnətli ana Cəmilin üzündən öpüb getdi. T.Ş.Simurq.
Səhər kimi açılır; Möhnətli üzlər indi. R.Rza.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MÖHNƏTLİ qüssəli — kədərli — dərdli
  • MÖHNƏTLİ işgəncəli — iztirablı
MÖHNƏTKEŞ
MÖHRƏ

Digər lüğətlərdə