MÜTƏƏSSİR

sif. [ ər. ] Bir hal və hissin təsiri ilə dəyişilmiş, qüssələnmiş, dərdlənmiş, əhvalı pozulmuş, təsirlənmiş. Mütəəssir hal.
– Zeynal çox mütəəssir idi. S.Hüseyn.

□ Mütəəssir etmək – halını dəyişdirmək, kefini pozmaq, əhvalını pozmaq, kədərləndirmək, təsirləndirmək. Möhsünzadə bir qədər həssas adam idi.
Onu hər şeydən artıq aralıqda qalacaq uşaqların faciələri mütəəssir edirdi. S.Hüseyn.

Mütəəssir olmaq – əhvalı pozulmaq, qüssələnmək, kədərlənmək, təsirlənmək.
Səkkiz il əvvəl olan bu əhvalatı Cəmil xatırlayırdısa da, yenə mütəəssir olmurdu. Mir Cəlal.

Etimologiya

  • MÜTƏƏSSİR Ərəbcə təsir, təəssürat tipli sözlərlə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
MÜTƏƏSSİF
MÜTƏFƏKKİR

Digər lüğətlərdə