MƏLƏKÜZLÜ

sif. şair. Üzü mələkə oxşayan, mələk kimi gözəl (gözəlin epitetlərindən biri).
[Orxan:] Ah, gözəl çərkəz qızı, nazlı İsmət! Mələküzlü şeytan, incəbel afət! H.Cavid.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • MƏLƏKÜZLÜ MƏLƏKÜZLÜ (şair.) [Orxan:] Ah, gözəl çərkəz qızı, nazlı İsmət! Mələküzlü şeytan, incəbel afət! (H.Cavid); MƏLƏKÇÖHRƏ(Lİ) Şakro: Sən mələkçöhrəli bir ş
MƏLƏKÜLMÖVT
MƏLƏKZADƏ

Digər lüğətlərdə