1. İstibdadçı, zalım hökmdar, hakimi-mütləq.
Müstəbidlər yaşamaqçın rahət; Şairi əldə ediblər alət.
2. Zalım, zülmkar, qaniçən.
[Atabala] çox məzlumları zalımların pəncəsindən qurtarmış, çox müstəbidin ocağını söndürüb yelə sovurmuşdu.
MÜSTƏBİD
sif. və is. [ ər. ]
1. İstibdadçı, zalım hökmdar, hakimi-mütləq.
2. Zalım, zülmkar, qaniçən.
1. İstibdadçı, zalım hökmdar, hakimi-mütləq.
2. Zalım, zülmkar, qaniçən.