NÖVCAVAN sif. və is. [ fars. ] Yeniyetmə, gənc. Ölüm həqdir, əmma növcavan ölmək nə müşküldür. M.V.Vidadi. Gözlərindi nərgis, qaşlarındı yay; Heç növcavan ola bilməz sənə tay. Q.Zakir.