Qar tutub Şah dağını; Don vurub növrağını; Çəkilib tülək tərlan; Sar alıb ovlağını. ().
// Məc. mənada.
Gül büsatı, gül əndamı, gül üzü; Mənim üçün hər növrağı şirindir.
◊ Növraq dönmək – zəmanə dəyişmək, əvvəlki işlərdən iz qalmamaq.
[Qarı:] Növraq gör necə dönüb, a qız, qədim əyyamlarda çapqınçılığa, özü də harda, çöldə, kəndkəsəkdə gecə çıxardılar.