f. nəvazişli, oxşayan, mehribanlıq edən.
[fars.] bax nəvazişli 1-ci mənada. Nəvazişkar ana. – Nizami gülümsəyərək nəvazişkar bir surətdə vəliəhdə yanaşıb: – Özünü şaşırma, – dedi
прил. см. nəvazişli
nəvazişkar
mehriban — üzügülər — xoşüzlü — iltifatlı
mülayim — yumşaq
приветливый, ласковый
s. bax nəvazişli
[fars.] кил. nəvazişli.
nəvazişkar bax nəvazişli