OĞULLUQ

is.
1. Oğulun ata-ana qarşısında borcu, vəzifəsi, haqqı; övladlıq. Oğulluq borcu. Oğulluq etmək.
2. Biri tərəfindən övladlığa götürülmüş, yaxud ana ardınca kişinin evinə gətirilən oğlan uşağı.
□ Oğulluğa götürmək – doğma övlad hüququ verməklə oğlan uşağını ailəyə qəbul etmək.
[Gülnisə Bəhrama:] Mən səni əvvəldən özümə oğulluğa götürmüşəm… C.Cabbarlı.
[Ata:] İdrisi oğulluğa götürmüşəm. Mir Cəlal.

OĞUL-UŞAQ
OĞULSUZ

Digər lüğətlərdə

выбрако́вка минерализи́ровать натя́гивать овива́ть толокня́нка ферма́та бухга́лтерский го́ты империалисти́чески протранжи́ривать стаби́льность третьего дня черносли́вовый шубёнка блуза зарево appropriation Arethusa investment goods nundine tumescence брага низвергаться подвижность послушник